III Rzesza
-
Brązowa odznaka III stopnia NSDAP za 10 lat służby – III Rzesza
55,00 złNagroda Dienstauszeichnung der NSDAP została przekazana dekretem z 2 kwietnia 1939 r. przez kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera za zasługi dla wszystkich członków partii, niezależnie od tego, czy byli liderami grupy, czy tylko członkami. Fuhrer chciał w ten sposób docenić wieloletnią lojalną pracę w służbie NSDAP. Nie miało znaczenia, czy praca ta miała charakter etatowy, czy wolontariacki. Nagroda za usługi przyznawana była w 3 stopniach. Pierwszy poziom był złotym krzyżem z białymi emaliowanymi ramionami krzyża, drugi poziom był srebrnym krzyżem z niebieskimi emaliowanymi ramionami krzyża, a trzeci poziom to brązowy krzyż bez emalii. Złoto przyznano po 25 latach, srebro po 15 latach, a brąz po 10 latach wiernej służby. Wykonano okazy z lekko zakrzywionymi ramionami krzyża i płaskimi krzyżami.
Nagroda za służbę była noszona na dużej sztabie medalowej. Niezwykłe było to, że kobiety nosiły nagrodę na szyi na wstążce o szerokości 15 mm (tak jak w przypadku Krzyża Matki). Tylko odpowiednie wstążki były noszone na małej sztabce medalowej. Jeśli przyznano wyższy poziom, niższy poziom nie musiał być odrzucany, można go było kontynuować.
źródło: Internet
-
Brązowy Krzyż Hiszpanii (Bronze Spanienkreuz mit Schwertern) – III Rzesza (#16)
55,00 złKrzyż Hiszpanii (niem. Spanienkreuz) – niemieckie odznaczenie wojskowe ustanowione przez Adolfa Hitlera 14 kwietnia 1939 roku w celu nagrodzenia żołnierzy walczących w ramach Legionu Condor w hiszpańskiej wojnie domowej.
Krzyż został ustanowiony w trzech klasach – złotej, srebrnej i brązowej, a każda z nich posiada dwie wersje – złota z mieczami i brylantami oraz z mieczami, srebrna z mieczami i bez mieczy, brązowa z mieczami i bez mieczy.
Krzyż z mieczami był nadawany żołnierzom Legionu Condor oraz marynarzom Kriegsmarine uczestniczącym w bezpośrednich walkach. Przy czym:
– Złoty z mieczami i brylantami – nadawany był za szczególne i wzorowe wykonywanie zadań bojowych. Nadano 28 krzyży.
– Złoty z mieczami – za wykazane męstwo i odwagę w walce. Nadano 1126 krzyży.
– Srebrny z mieczami – za udział w walce mającej decydujące znaczenie dla losów wojny. Nadano 8304 krzyże.
– Brązowy z mieczami – za udział w walce. Nadano 8462 krzyże.Krzyż bez mieczy był nadawany żołnierzom, marynarzom i osobom cywilnym, które przez co najmniej trzy miesiące współdziałały z Legionem Condor lub marynarką wojenną na terenie Hiszpanii, lecz nie brały udziału w bezpośrednich walkach. Nadano 327 Srebrnych i 7869 Brązowych Krzyży bez mieczy.
Noszony był bezpośrednio na bluzie na piersi po prawej stronie. Krzyż był nadawany w latach 1939–1940 i łącznie nadano 26 056 krzyży.
-
Brązowy Krzyż Zasługi Wojennej 2 klasy z Mieczami (Bronzenes Kriegsverdienstkreuz 2. Klasse mit Schwertern) – III Rzesza
63,00 złKrzyż Zasługi Wojennej ustanowiony został w dwóch stopniach przez Adolfa Hitlera 18 października 1939 roku, jako odznaczenie dla osób, których zasługi podczas wojny nie kwalifikowały się do odznaczenia Krzyżem Żelaznym. W rzeczywistości Krzyż Zasługi Wojennej był orderem przyznawanym za zasługi na tyłach frontu, w bazie i w armii rezerwowej lub w ojczyźnie, podczas gdy Krzyż Żelazny był zarezerwowany za zasługi w bezpośrednich działaniach bojowych. Krzyż Zasługi Wojennej wszystkich klas mógł być przyznany wszystkim stopniom Wehrmachtu i Waffen-SS, ale mogą być również przyznawane cywilom. 8 lipca 1944 r. Adolf Hitler podarował Krzyż Złotego Rycerstwa; jednak ta innowacja nie została opublikowana. W 1940 roku liczba stopni zwiększona została do czterech, a w 1944 ostatecznie do pięciu:
– Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Goldenes Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 8 czerwca 1944)
– Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 19 sierpnia 1940), srebrny
– Krzyż Zasługi Wojennej I klasy (Kriegsverdienstkreuz 1. Klasse, srebrny)
– Krzyż Zasługi Wojennej II klasy (Kriegsverdienstkreuz 2. Klasse, brązowy)
– Medal Zasługi Wojennej (Kriegsverdienstmedaille, ustanowiony 19 sierpnia 1940)Krzyż (z wyjątkiem Medalu Zasługi Wojennej) nadawano w dwóch wersjach. Krzyż Zasługi Wojennej z Mieczami (Kriegsverdienstkreuz mit Schwertern) przyznawano za szczególne zasługi dokonane w służbie pod ogniem nieprzyjaciela lub zasługi w militarnym prowadzeniu wojny. Krzyż w wersji bez mieczy (Kriegsverdienstkreuz ohne Schwerter) przyznawany był natomiast za szczególne zasługi w wykonywaniu zadań wojennych nie przebiegających pod ogniem nieprzyjaciela.
Medalem Zasługi Wojennej odznaczani byli najczęściej pracownicy fabryk przemysłowych wykonujący więcej sprzętu oraz wyposażenia niż zakładała norma, a także rolnicy, których plony były szczególnie wysokie, aczkolwiek uprawnieni byli do jego otrzymania także żołnierze.
Krzyż II klasy oraz medal noszone był na wstędze w barwach flagi niemieckiej II i III Rzeszy (czarno-biało-czerwonej) na lewej piersi lub na drugiej dziurce guzika kurtki mundurowej. Krzyże rycerskie noszone były na wstędze na szyi, natomiast krzyż I klasy noszony był bez wstęgi na lewej piersi.
Ustanowiony w 1944 roku Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej przyznany został tylko dwukrotnie – w dniu 20 kwietnia 1945 wersję bez mieczy otrzymali Franz Hahne z firmy Alkett (który był także pierwszym kawalerem Krzyża Rycerskiego Krzyża Zasługi Wojennej) i Karl Otto Saur z Ministerstwa Uzbrojenia.
Jednym z najsłynniejszych kawalerów Krzyża Zasługi Wojennej był William Joyce, członek i jeden z założycieli Brytyjskiej Unii Faszystów.
W 1957 roku odznaczenie uległo denazyfikacji. Zezwolono na jego noszenie weteranom wojennym pod warunkiem usunięcia z niego swastyki. W obecnej kolejności odznaczeń niemieckich znajduje się na siódmym miejscu, poniżej Krzyża Honorowego za I Wojnę Światową, a powyżej pozostałych odznaczeń za II wojnę światową (z wyjątkiem Krzyża Żelaznego 1939, który jest czwarty w starszeństwie niemieckich odznaczeń).
(źródło: Wikipedia)
-
Brązowy medal III stopnia za 8-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 3. Stufe für 8 Jahre) – III Rzesza
55,00 złOdznaczenia za zasługi dla SS wręczono pierwszy raz 30 stycznia 1938 r., w 5. rocznicę przejęcia władzy przez narodowych socjalistów, kanclerza Adolfa Hitlera. Do nagrody wyznaczone były wszystkie stowarzyszenia oddziałów dyspozycyjnych SS, stowarzyszenia Totenkopf i szkoły SS Junker. W dniu 21 października 1938 r. w drodze rozporządzenia określono wygląd odznaczenia za zasługi.
Nagroda składała się z 4 poziomów.
I stopień przyznawano po 25 latach służby,
II stopień po 12,
III stopień po 8,
IV stopień po 4 latach lojalnej służby.I i II etap to krzyże w kształcie swastyki o wymiarach 37 x 37 mm, złocone lub posrebrzane. Poziomy 3 i 4 są w formie medalowej. Na wstążkach 1. i 2. poziomu znajdują się 2 Runy Zwycięstwa wyhaftowane w odpowiednim kolorze złotym lub srebrnym.
Jak wszystkie odznaczenia służbowe w latach 1933-1945, odznaczenie SS noszono na wstędze chabrowej na lewej piersi lub na belce medalowej, przy czym wstęga II i I stopnia przedstawiała tkane runy w wskazanym kolorze (srebrny lub złoty). Gdy przyznawano wyższą nagrodę za zasługi, niższa miała być odrzucana, ale pozostawała własnością osoby, której ją powierzono.
Do 1945 roku nie wprowadzono żadnych dalszych zmian. Dokładnych numerów nagród nie można już określić, ponieważ była to nagroda masowa. Jednak największą liczbę nagród uzyskano w czwartym i trzecim etapie. Poziom 2 i 1 był noszony w rzadkich przypadkach przez tak zwanych starych wojowników. Odznakę za służbę SS można było również nosić na równi z odznaką za służbę Wehrmachtu.
Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. 4, 2001.
-
Czarny medal IV stopnia za 4-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 4. Stufe für 4 Jahre) – III Rzesza
55,00 złOdznaczenia za zasługi dla SS wręczono pierwszy raz 30 stycznia 1938 r., w 5. rocznicę przejęcia władzy przez narodowych socjalistów, kanclerza Adolfa Hitlera. Do nagrody wyznaczone były wszystkie stowarzyszenia oddziałów dyspozycyjnych SS, stowarzyszenia Totenkopf i szkoły SS Junker. W dniu 21 października 1938 r. w drodze rozporządzenia określono wygląd odznaczenia za zasługi.
Nagroda składała się z 4 poziomów.
I stopień przyznawano po 25 latach służby,
II stopień po 12,
III stopień po 8,
IV stopień po 4 latach lojalnej służby.I i II etap to krzyże w kształcie swastyki o wymiarach 37 x 37 mm, złocone lub posrebrzane. Poziomy 3 i 4 są w formie medalowej. Na wstążkach 1. i 2. poziomu znajdują się 2 Runy Zwycięstwa wyhaftowane w odpowiednim kolorze złotym lub srebrnym.
Jak wszystkie odznaczenia służbowe w latach 1933-1945, odznaczenie SS noszono na wstędze chabrowej na lewej piersi lub na belce medalowej, przy czym wstęga II i I stopnia przedstawiała tkane runy w wskazanym kolorze (srebrny lub złoty). Gdy przyznawano wyższą nagrodę za zasługi, niższa miała być odrzucana, ale pozostawała własnością osoby, której ją powierzono.
Do 1945 roku nie wprowadzono żadnych dalszych zmian. Dokładnych numerów nagród nie można już określić, ponieważ była to nagroda masowa. Jednak największą liczbę nagród uzyskano w czwartym i trzecim etapie. Poziom 2 i 1 był noszony w rzadkich przypadkach przez tak zwanych starych wojowników. Odznakę za służbę SS można było również nosić na równi z odznaką za służbę Wehrmachtu.
Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. 4, 2001.
-
Duża srebrna odznaka pilota szybowcowego NSFK (Großes NSFK-Segelfliegerabzeichen in Silber) – III Rzesza
55,00 złNarodowy Socjalistyczny Korpus Lotniczy (NSFK) został utworzony dekretem z 17 kwietnia 1937 r. NSFK jest uważana za następcę prawnego DLV eV, Niemieckiego Stowarzyszenia Sportów Lotniczych i była spółką prawa publicznego i podlegała bezpośrednio ministrowi lotnictwa Rzeszy Hermannowi Göringowi.
Środki były finansowane z budżetu Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy, a wszystkie obiekty i budynki były własnością Rzeszy. Jako organizacja paramilitarna NSFK była odpowiedzialna za szkolenie i dalsze kształcenie młodych pilotów. Zostało to odnotowane przez wojskowe urzędy meldunkowe iw zależności od kwalifikacji przewidziano przyjęcie do Sił Powietrznych. Dowódcami korpusów byli generał Luftwaffe Friedrich Christiansen i od 1943 roku generał pułkownik Alfred Keller.
NSFK miał własne mundury i stopnie, które były silnie oparte na SA (Sturmabteilung). Na mocy porozumienia z Przywódcą Młodzieży Rzeszy i NSFK potomstwo było systematycznie rekrutowane, począwszy od młodzieży niemieckiej, poprzez Hitlerjugend, aż po przyjęcie do NSFK. Oprócz szybowania i lotu z napędem odbywały się również szkolenia dla radiooperatorów pokładowych, stewardów i personelu lotniczego.
Testy szybowcowe zostały podzielone na 3 poziomy, test A od 15 roku życia, test B od 16 roku życia i test C od 17 roku życia, każdy z określonymi wymaganiami. Za zdanie egzaminów przyznawano okrągłe, emaliowane na niebiesko odznaki z 1, 2 lub 3 białymi skrzydłami.
Poziom C został dodatkowo podzielony na srebrny, złoty i złoty z brylantami. Wielka odznaka pilota szybowcowego NSFK została wprowadzona jako zamiennik srebrnego poziomu C. Zaplanowano dwie grupy nagród. Ze względu na zaawansowany przebieg wojny przyznano jednak tylko odznaczenia według 2 grupy odznaczeniowej tymczasowego przepisu specjalnego. Beneficjenci musieli wcześniej przejść poziom Srebrny C.
-
GAU – Odznaka Honorowa Sudetów 1938 (GAU-Ehrenzeichen Sudetenland 1938) – III Rzesza
60,00 złSudetenland Gau Medal of Honor został ufundowany przez gauleitera Konrada Henleina. Gau powstała dopiero w 1938 roku po aneksji Sudetów 3 października 1938 roku. Fundacja została wcześniej zgłoszona i zatwierdzona przez kierownictwo NSDAP Rzeszy.
Nadawany był prawdopodobnie zasłużonym działaczom partyjnym okręgu. Dokładne ustalenia nie są znane. Nagrodę przyznał Gauleiter. Podobnie jak w przypadku innych okręgów można przypuszczać, że wydano świadectwo własności, w którym widniał numer członkowski NSDAP. Certyfikat był formalnie pozwoleniem na noszenie. Ponieważ odznaka jest niezwykle rzadka, nie można tego udowodnić. Dobrze znane odznaki honorowe również nie mają numerów maturalnych, jak to zwykle bywa w przypadku innych odznak honorowych Gau. Był noszony po lewej stronie klatki piersiowej pod Żelaznym Krzyżem, jeśli był obecny.
Henlein (6 maja 1898 – 10 maja 1945) był sudeckim niemieckim politykiem nazistowskim. Po pracy na pełen etat w Niemieckim Związku Gimnastycznym, którym kierował od 1931 roku, założył w 1933 roku Sudecki Niemiecki Front Krajowy. Później wyłoniła się z tego Partia Niemców Sudeckich. Poprzez bliskie kontakty z NSDAP wspierano i promowano starania o aneksję. Henlein wywołał powstanie 1 września 12 i 13 września 1938 roku. Po represji zbiegł do Niemiec, gdzie utworzył i dowodził Sudeckim Niemieckim Freikorpsem. Freikorps był już podporządkowany SS. 26 stycznia 1939 wstąpił do NSDAP, a później także do SS. Henlein pełnił funkcję Reichsstatthaltera i gauleitera NSDAP. Do 1945 był posłem narodowosocjalistycznego Reichstagu. Popełnił samobójstwo w amerykańskiej niewoli.
Źródło: J.Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. IV, Wikipedia.
-
Germańska Brązowa Runa Mocy (Germanische Leistungsrune in Bronze) – III Rzesza
60,00 złPodczas II wojny światowej germańska runa wydajności była nagrodą dla członków Waffen-SS zgodnie z ideologią narodowosocjalistyczną. Została podarowana przez Reichsführera SS Heinricha Himmlera 15 sierpnia 1943 roku i przedstawia Runę Zwycięstwa SS na swastyce.
Ta odznaka została przyznawana była na poziomie brązowym i srebrnym po trzyetapowym teście składającym się z:
– wykonaniu konkretnych zadań,
– sprawdzenia wydajności zespołu,
– przejścia egzaminu ideologicznego (egzamin 2 godz., egzamin ustny)Zgodnie z założeniem odznaka była „zachętą do treningu fizycznego i wojskowego w duchu światopoglądu narodowosocjalistycznego oraz potwierdzeniem dobrowolnego zaangażowania się w germańską wspólnotę losu”.Ponieważ Runa Zwycięstwa, obok swastyki, jest symbolem, który najwyraźniej wskazuje idee narodowosocjalistyczne, używanie tego znaku jest w Niemczech karalne.
-
Guzik z trupią czaszką do czarnej furażerki M 34 SS – III Rzesza
37,00 złGuzik do czarnych czapek polowych, furażerek używanych przez SS wg wzoru M 34. Umieszczony był na przodzie i jednocześnie pełnił funkcję odznaki. Bardzo rzadki przedmiot.
Źródło: Espenlaub Militaria -
Gwiazda Krzyża Żelaznego 1939 (Blücherstern 1939) prototyp – III Rzesza
75,00 złGwiazda Wielkiego Krzyża Żelaznego Krzyża (niem . Stern zum Großkreuz des Eisernen Kreuzes) była najwyższym odznaczeniem wojskowym Królestwa Prus i Cesarstwa Niemieckiego. Uznano go za wyższe odznaczenie Wielkiego Krzyża Żelaznego Krzyża.
Była przyznawana najwybitniejszym generałom, którzy dokonywali wyczynów przywódczych z najwyższą korzyścią dla państwa pruskiego, a później niemieckiego. Został on przyznany tylko dwukrotnie, w odstępie stu lat, feldmarszałkowi Gebhardowi von Blücherowi w 1815 roku za udział w zwycięstwie nad Napoleonem w bitwie pod Waterloo oraz feldmarszałkowi Paulowi von Hindenburgowi 25 marca 1918 roku za prowadzenie niemieckiej bitwy w 1918 roku. wiosenna ofensywa. Hindenburg otrzymał Wielki Krzyż Żelaznego Krzyża 9 grudnia 1916r.
Nagroda jest powszechnie znana jako „Gwiazda Blüchera” ( Blücherstern ) od pierwszego odbiorcy.
Opracowano wersję Gwiazdy z czasów drugiej wojny światowej, ale nigdy nie została ona formalnie ustanowiona ani nagrodzona. Po zwycięstwie aliantów w maju 1945 roku armia Stanów Zjednoczonych przejęła jedyny znany prototyp, który był przechowywany w bunkrze. Obecnie jest częścią kolekcji Muzeum Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych (USMA) w West Point w stanie Nowy Jork.
(źródło: Wikipedia)
-
Gwiazda Orderu Zasługi Orła Niemieckiego z mieczami (Verdienstorden vom Deutschen Adler mit dem Stern) – III Rzesza
87,00 złOrder został ustanowiony w “Dzień Pracy Niemieckiej” (Tag der deutschen Arbeit), 1 maja w roku 1937 przez führera i kanclerza III Rzeszy Adolfa Hitlera w celu nagradzania obywateli cudzoziemskich za wybitne zasługi wojskowe i cywilne, niekoniecznie związane z III Rzeszą. W drodze wyjątku udekorowano orderem także dwóch obywateli niemieckich, kolejnych szefów berlińskiego MSZ. Po roku 1945 zabroniono noszenia orderu i nakazano stopić wszystkie insygnia, ale wielu dyplomatów nadal to czyniło po usunięciu swastyk z dekoracji orderowych.
Według statutów z 1943 r. gwiazda Stopnia Specjalnego była złota, ośmiopromienna, z nałożonym na nią awersem oznaki; gwiazda Krzyża Wielkiego oraz I klasy była srebrna, ośmiopromienna; gwiazda II klasy była srebrna, sześciopromienna. Oprócz oznaki IV klasy order noszony był na czerwonej wstędze z biało-czarno-białymi obustronnymi bordiurami (wstęga Orderu I klasy i wstążka Brązowego Medalu miały dodatkowy wąski biały pasek pośrodku). W klasie wojskowej na oznace orderu położone były dwa skrzyżowane miecze oparte na poprzecznych ramionach krzyża; w przypadku medali zasługi – nad nimi.
(źródło: Wikipedia)
