III Rzesza
Wyświetlanie 97–100 z 100 wyników
-
Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej z Mieczami (Goldenes Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes mit Schwertern) – III Rzesza
80,00 złKrzyż Zasługi Wojennej ustanowiony został w dwóch stopniach przez Adolfa Hitlera 18 października 1939 roku, jako odznaczenie dla osób, których zasługi podczas wojny nie kwalifikowały się do odznaczenia Krzyżem Żelaznym. W rzeczywistości Krzyż Zasługi Wojennej był orderem przyznawanym za zasługi na tyłach frontu, w bazie i w armii rezerwowej lub w ojczyźnie, podczas gdy Krzyż Żelazny był zarezerwowany za zasługi w bezpośrednich działaniach bojowych. Krzyż Zasługi Wojennej wszystkich klas mógł być przyznany wszystkim stopniom Wehrmachtu i Waffen-SS, ale mogą być również przyznawane cywilom. 8 lipca 1944 r. Adolf Hitler podarował Krzyż Złotego Rycerstwa; jednak ta innowacja nie została opublikowana. W 1940 roku liczba stopni zwiększona została do czterech, a w 1944 ostatecznie do pięciu:
– Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Goldenes Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 8 czerwca 1944)
– Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 19 sierpnia 1940)
– Krzyż Zasługi Wojennej I klasy (Kriegsverdienstkreuz 1. Klasse, srebrny)
– Krzyż Zasługi Wojennej II klasy (Kriegsverdienstkreuz 2. Klasse, brązowy)
– Medal Zasługi Wojennej (Kriegsverdienstmedaille, ustanowiony 19 sierpnia 1940)Krzyż (z wyjątkiem Medalu Zasługi Wojennej) nadawano w dwóch wersjach. Krzyż Zasługi Wojennej z Mieczami (Kriegsverdienstkreuz mit Schwertern) przyznawano za szczególne zasługi dokonane w służbie pod ogniem nieprzyjaciela lub zasługi w militarnym prowadzeniu wojny. Krzyż w wersji bez mieczy (Kriegsverdienstkreuz ohne Schwerter) przyznawany był natomiast za szczególne zasługi w wykonywaniu zadań wojennych nie przebiegających pod ogniem nieprzyjaciela.
Medalem Zasługi Wojennej odznaczani byli najczęściej pracownicy fabryk przemysłowych wykonujący więcej sprzętu oraz wyposażenia niż zakładała norma, a także rolnicy, których plony były szczególnie wysokie, aczkolwiek uprawnieni byli do jego otrzymania także żołnierze.
Krzyż II klasy oraz medal noszone był na wstędze w barwach flagi niemieckiej II i III Rzeszy (czarno-biało-czerwonej) na lewej piersi lub na drugiej dziurce guzika kurtki mundurowej. Krzyże rycerskie noszone były na wstędze na szyi, natomiast krzyż I klasy noszony był bez wstęgi na lewej piersi.
Ustanowiony w 1944 roku Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej przyznany został tylko dwukrotnie – w dniu 20 kwietnia 1945 wersję bez mieczy otrzymali Franz Hahne z firmy Alkett (który był także pierwszym kawalerem Krzyża Rycerskiego Krzyża Zasługi Wojennej) i Karl Otto Saur z Ministerstwa Uzbrojenia.
Jednym z najsłynniejszych kawalerów Krzyża Zasługi Wojennej był William Joyce, członek i jeden z założycieli Brytyjskiej Unii Faszystów.
W 1957 roku odznaczenie uległo denazyfikacji. Zezwolono na jego noszenie weteranom wojennym pod warunkiem usunięcia z niego swastyki. W obecnej kolejności odznaczeń niemieckich znajduje się na siódmym miejscu, poniżej Krzyża Honorowego za I Wojnę Światową, a powyżej pozostałych odznaczeń za II wojnę światową (z wyjątkiem Krzyża Żelaznego 1939, który jest czwarty w starszeństwie niemieckich odznaczeń).
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Srebrny Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej z Mieczami (Silbernes Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes mit Schwertern) – III Rzesza
80,00 złKrzyż Zasługi Wojennej ustanowiony został w dwóch stopniach przez Adolfa Hitlera 18 października 1939 roku, jako odznaczenie dla osób, których zasługi podczas wojny nie kwalifikowały się do odznaczenia Krzyżem Żelaznym. W rzeczywistości Krzyż Zasługi Wojennej był orderem przyznawanym za zasługi na tyłach frontu, w bazie i w armii rezerwowej lub w ojczyźnie, podczas gdy Krzyż Żelazny był zarezerwowany za zasługi w bezpośrednich działaniach bojowych. Krzyż Zasługi Wojennej wszystkich klas mógł być przyznany wszystkim stopniom Wehrmachtu i Waffen-SS, ale mogą być również przyznawane cywilom. 8 lipca 1944 r. Adolf Hitler podarował Krzyż Złotego Rycerstwa; jednak ta innowacja nie została opublikowana. W 1940 roku liczba stopni zwiększona została do czterech, a w 1944 ostatecznie do pięciu:
– Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Goldenes Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 8 czerwca 1944)
– Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej (Ritterkreuz des Kriegsverdienstkreuzes, ustanowiony 19 sierpnia 1940), srebrny
– Krzyż Zasługi Wojennej I klasy (Kriegsverdienstkreuz 1. Klasse, srebrny)
– Krzyż Zasługi Wojennej II klasy (Kriegsverdienstkreuz 2. Klasse, brązowy)
– Medal Zasługi Wojennej (Kriegsverdienstmedaille, ustanowiony 19 sierpnia 1940)Krzyż (z wyjątkiem Medalu Zasługi Wojennej) nadawano w dwóch wersjach. Krzyż Zasługi Wojennej z Mieczami (Kriegsverdienstkreuz mit Schwertern) przyznawano za szczególne zasługi dokonane w służbie pod ogniem nieprzyjaciela lub zasługi w militarnym prowadzeniu wojny. Krzyż w wersji bez mieczy (Kriegsverdienstkreuz ohne Schwerter) przyznawany był natomiast za szczególne zasługi w wykonywaniu zadań wojennych nie przebiegających pod ogniem nieprzyjaciela.
Medalem Zasługi Wojennej odznaczani byli najczęściej pracownicy fabryk przemysłowych wykonujący więcej sprzętu oraz wyposażenia niż zakładała norma, a także rolnicy, których plony były szczególnie wysokie, aczkolwiek uprawnieni byli do jego otrzymania także żołnierze.
Krzyż II klasy oraz medal noszone był na wstędze w barwach flagi niemieckiej II i III Rzeszy (czarno-biało-czerwonej) na lewej piersi lub na drugiej dziurce guzika kurtki mundurowej. Krzyże rycerskie noszone były na wstędze na szyi, natomiast krzyż I klasy noszony był bez wstęgi na lewej piersi.
Ustanowiony w 1944 roku Złoty Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej przyznany został tylko dwukrotnie – w dniu 20 kwietnia 1945 wersję bez mieczy otrzymali Franz Hahne z firmy Alkett (który był także pierwszym kawalerem Krzyża Rycerskiego Krzyża Zasługi Wojennej) i Karl Otto Saur z Ministerstwa Uzbrojenia.
Jednym z najsłynniejszych kawalerów Krzyża Zasługi Wojennej był William Joyce, członek i jeden z założycieli Brytyjskiej Unii Faszystów.
W 1957 roku odznaczenie uległo denazyfikacji. Zezwolono na jego noszenie weteranom wojennym pod warunkiem usunięcia z niego swastyki. W obecnej kolejności odznaczeń niemieckich znajduje się na siódmym miejscu, poniżej Krzyża Honorowego za I Wojnę Światową, a powyżej pozostałych odznaczeń za II wojnę światową (z wyjątkiem Krzyża Żelaznego 1939, który jest czwarty w starszeństwie niemieckich odznaczeń).
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Przypinka sympatyków SS i Wafen SS z trupią czaszką (Totenkopf) – III Rzesza
40,00 złSS było grupą paramilitarną, która początkowo służyła jako osobista ochrona Adolfa Hitlera i innych wielkich nazistów. Założone w 1925 roku i nadal podporządkowane SA, SS rozwinęło się w elitarną siłę o specjalnych zadaniach. Od 1929 za Reichsführera SS Heinricha Himmlera pełniła funkcje policyjne w ramach NSDAP. W 1939 roku liczba członków wynosiła 240 000.
Następnie SS podjęło się takich zadań, jak wymordowanie przywódców SA, a później pilnowanie i administrowanie licznymi utworzonymi obozami koncentracyjnymi.
W procesach norymberskich SS zostało określone jako główne narzędzie terroru politycznego i uznane za organizację przestępczą.Odznaka była noszona przez członków Waffen SS jako przypinka do klapy oraz przez zasłużonych ludzi dla tej organizacji, głównie poprzez wsparcie finansowe.
Szybki podgląd -
Odznaka Pamiątkowa Pilota 1935 Luftwaffe (Fliegererinnerungsabzeichen 1935) – III Rzesza
55,00 złOdznaka pamiątkowa pilota została podarowana 19 stycznia 1935 roku przez ministra lotnictwa Rzeszy Hermanna Göringa. Odznaka Pamiątkowa Pilota była przyznawana personelowi latającemu Sił Powietrznych, który opuścił Siły Powietrzne z wyróżnieniem, jeśli posiadał odznakę pilota wojskowego (tylko odznaki powojenne) przez kilka lat. Minimalne okresy wynosiły cztery lata dla żołnierzy czynnych do oficera i personelu rezerwy z odznakami pilota wojennego. Inni pracownicy 15 lat. Wyjątki były możliwe w przypadku przejścia na emeryturę z powodu wypadku lub podobnego zdarzenia.
Odznaka została wykonana z metalu i w formie haftu (tylko dla oficerów) oraz w miniaturze na szpilce. Części zamienne można było uzyskać w Dziale Sprzedaży Luftwaffe w Berlinie. Większość odznak są autorstwa C.E. Juncker, Berlin. Otrzymane już z wojny odznaki pamiątkowe pilotów można było również wymienić na odznaki noszone wcześniej.
Szybki podgląd
Wyświetlanie 97–100 z 100 wyników
