III Rzesza
Wyświetlanie 13–24 z 99 wyników
-
Odznaka członkowska NSDAP (Mitgliedschaft Abzeichen NSDAP), wczesny wzór – III Rzesza
37,00 złNarodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników (niem. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, NSDAP) – niemiecka partia nazistowska. Zastąpiła istniejącą w latach 1919–1920 Niemiecką Partię Robotników (Deutsche Arbeiterpartei, DAP).
W latach 1933–1945 sprawowała w Niemczech totalitarną władzę. Rządy NSDAP charakteryzowały się terrorem politycznym, totalną inwigilacją, likwidacją opozycji i programem podboju Europy. Polityce podboju towarzyszyły ludobójstwa dokonywane w podbitych państwach (zwłaszcza w Polsce, gdzie zamordowano około sześciu milionów obywateli). Kierownictwo partii zostało uznane w procesach norymberskich za organizację przestępczą, a samej partii alianci zakazali działalności 20 września 1945.
Hierarchiczna struktura NSDAP była zbudowana według zasady wodzostwa. Członkowie NSDAP na co dzień nosili odznakę partyjną (ze swastyką), a gdy występowali oficjalnie, obowiązywał ich mundur w specyficznym kolorze jasnobrunatnym. Ludność miejscowa określała ich jako bażant złocisty (Goldfasan, czyli Chrysolophus pictus), a to właśnie z powodu munduru i złocistych odznak wyższych stopni partyjnych. W hierarchii partyjnej było 30 stopni służbowych od kandydata do Reichsleitera. Według etykiety partyjnej członkowie NSDAP byli określani jako towarzysz partyjny (Parteigenosse, Pg).
źródło: Wikipedia
Szybki podgląd -
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Srebrnymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub, Schwertern und Brillanten) – III Rzesza (#4)
70,00 złKrzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego.
Krzyż Rycerski został ustanowiony na początku II wojny światowej, 1 września 1939, przez Adolfa Hitlera. Początkowo stanowił on jedną klasę Krzyża Żelaznego, między Krzyżem Żelaznym I klasy a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. W toku wojny ustanowiono dalsze cztery klasy Krzyża Rycerskiego: 3 czerwca 1940 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, a 28 września 1941 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami oraz z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami. Najwyższa klasa, Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami, została ustanowiona 29 grudnia 1944.
Krzyż Rycerski został ustanowiony w celu wypełnienia luki pomiędzy istniejącymi już wcześniej w historii orderami: Krzyżem Żelaznym a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. Podobnym orderem istniejącym w historii Niemiec był Pour le Mérite nadawany oficerom podczas I wojny światowej, lecz w odróżnieniu od niego, Krzyż Rycerski miał być nadawany żołnierzom wszystkich stopni w celu podkreślenia egalitaryzmu armii (mimo to, większość odznaczonych stanowili oficerowie).
Krzyż Rycerski mógł być nadany co do zasady osobie odznaczonej uprzednio Krzyżem Żelaznym I klasy, następnie też zachowywano porządek nadawania kolejnych klas. Przede wszystkim nadawany był za wyjątkowy akt odwagi w obliczu nieprzyjaciela, mógł być też nadany za całokształt dowodzenia podczas bitwy. Ponadto, w lotnictwie myśliwskim był nadawany za uzyskanie odpowiedniej liczby punktów za zestrzelenie wrogich samolotów (początkowo 20 punktów, punkty zależały m.in. od liczby silników samolotów – do trzech za samolot czterosilnikowy). W marynarce był także nadawany za zatopienie okrętów lub statków o tonażu 100 000 BRT lub czyn wykraczający poza zwykłe obowiązki (np. uratowanie ciężko uszkodzonego okrętu). Podczas wojny szczegółowe kryteria były zaostrzane, lecz zdarzały się też wyjątki od ogólnych zasad.
Krzyż Rycerski dzielił się na pięć klas (od najniższej):
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub, Schwertern und Brillanten)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Goldenem Eichenlaub, Schwertern und Brillanten).(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Odznaka Sympatyka NSDAP, III Rzesza
37,00 złOdznaka używana w oddziałach NSDAP jako poparcie i pełne oddanie ideologii nazistowskiej i poparcie III Rzeszy.
Szybki podgląd -
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – III Rzesza (#8)
53,00 złKrzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego.
Krzyż Rycerski został ustanowiony na początku II wojny światowej, 1 września 1939, przez Adolfa Hitlera. Początkowo stanowił on jedną klasę Krzyża Żelaznego, między Krzyżem Żelaznym I klasy a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. W toku wojny ustanowiono dalsze cztery klasy Krzyża Rycerskiego: 3 czerwca 1940 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, a 28 września 1941 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami oraz z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami. Najwyższa klasa, Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami, została ustanowiona 29 grudnia 1944.
Krzyż Rycerski został ustanowiony w celu wypełnienia luki pomiędzy istniejącymi już wcześniej w historii orderami: Krzyżem Żelaznym a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. Podobnym orderem istniejącym w historii Niemiec był Pour le Mérite nadawany oficerom podczas I wojny światowej, lecz w odróżnieniu od niego, Krzyż Rycerski miał być nadawany żołnierzom wszystkich stopni w celu podkreślenia egalitaryzmu armii (mimo to, większość odznaczonych stanowili oficerowie).
Krzyż Rycerski mógł być nadany co do zasady osobie odznaczonej uprzednio Krzyżem Żelaznym I klasy, następnie też zachowywano porządek nadawania kolejnych klas. Przede wszystkim nadawany był za wyjątkowy akt odwagi w obliczu nieprzyjaciela, mógł być też nadany za całokształt dowodzenia podczas bitwy. Ponadto, w lotnictwie myśliwskim był nadawany za uzyskanie odpowiedniej liczby punktów za zestrzelenie wrogich samolotów (początkowo 20 punktów, punkty zależały m.in. od liczby silników samolotów – do trzech za samolot czterosilnikowy). W marynarce był także nadawany za zatopienie okrętów lub statków o tonażu 100 000 BRT lub czyn wykraczający poza zwykłe obowiązki (np. uratowanie ciężko uszkodzonego okrętu). Podczas wojny szczegółowe kryteria były zaostrzane, lecz zdarzały się też wyjątki od ogólnych zasad.
Krzyż Rycerski dzielił się na pięć klas (od najniższej):
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub, Schwertern und Brillanten)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Goldenem Eichenlaub, Schwertern und Brillanten).(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern) – III Rzesza (#5)
60,00 złKrzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego.
Krzyż Rycerski został ustanowiony na początku II wojny światowej, 1 września 1939, przez Adolfa Hitlera. Początkowo stanowił on jedną klasę Krzyża Żelaznego, między Krzyżem Żelaznym I klasy a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. W toku wojny ustanowiono dalsze cztery klasy Krzyża Rycerskiego: 3 czerwca 1940 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, a 28 września 1941 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami oraz z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami. Najwyższa klasa, Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami, została ustanowiona 29 grudnia 1944.
Krzyż Rycerski został ustanowiony w celu wypełnienia luki pomiędzy istniejącymi już wcześniej w historii orderami: Krzyżem Żelaznym a Krzyżem Wielkim Krzyża Żelaznego. Podobnym orderem istniejącym w historii Niemiec był Pour le Mérite nadawany oficerom podczas I wojny światowej, lecz w odróżnieniu od niego, Krzyż Rycerski miał być nadawany żołnierzom wszystkich stopni w celu podkreślenia egalitaryzmu armii (mimo to, większość odznaczonych stanowili oficerowie).
Krzyż Rycerski mógł być nadany co do zasady osobie odznaczonej uprzednio Krzyżem Żelaznym I klasy, następnie też zachowywano porządek nadawania kolejnych klas. Przede wszystkim nadawany był za wyjątkowy akt odwagi w obliczu nieprzyjaciela, mógł być też nadany za całokształt dowodzenia podczas bitwy. Ponadto, w lotnictwie myśliwskim był nadawany za uzyskanie odpowiedniej liczby punktów za zestrzelenie wrogich samolotów (początkowo 20 punktów, punkty zależały m.in. od liczby silników samolotów – do trzech za samolot czterosilnikowy). W marynarce był także nadawany za zatopienie okrętów lub statków o tonażu 100 000 BRT lub czyn wykraczający poza zwykłe obowiązki (np. uratowanie ciężko uszkodzonego okrętu). Podczas wojny szczegółowe kryteria były zaostrzane, lecz zdarzały się też wyjątki od ogólnych zasad.
Krzyż Rycerski dzielił się na pięć klas (od najniższej):
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub, Schwertern und Brillanten)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego ze Złotymi Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Goldenem Eichenlaub, Schwertern und Brillanten).(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Gwiazda Orderu Niemieckiego 3 klasy (Deutscher Orden des Großdeutschen Reiches mit dem Stern) Złoty Krzyż – III Rzesza
85,00 złOrder Niemiecki – najwyższe odznaczenie III Rzeszy za zasługi wojenne lub cywilne, nadawane w latach 1942–1945. Order został ustanowiony latem roku 1942 przez führera i kanclerza III Rzeszy, zwanej teraz Rzeszą Wielkoniemiecką, Adolfa Hitlera, w celu nagradzania obywateli niemieckich za wybitne zasługi dla państwa i partii narodowosocjalistycznej NSDAP. Bodźcem do stworzenia odznaczenia były mające miejsce w 1942 roku zgony dwóch bliskich współpracowników Hitlera, Fritza Todta (w lutym) i Reinharda Heydricha (w czerwcu). Zaczęto go po cichu nazywać „orderem umrzyków”, gdyż z jedenastu zanotowanych nosicieli odznaczenia aż siedmiu otrzymało je post mortem. Ostatnimi udekorowanymi byli gauleiter Wrocławia Karl Hanke, odznaczony 12 dni przed śmiercią Hitlera oraz ostatni przywódca Hitlerjugend (Reichsjugendführer) Arthur Axmann, który do końca wytrwał w Führerbunker u boku Hitlera i otrzymał order 2 dni przed samobójstwem swego wodza.
Zaprojektowany prawdopodobnie przez samego Hitlera order miał być nadawany w dwóch klasach, jako dekoracja na szyję i jako oznaka noszona na agrafie na piersi, nie wiadomo jednak czy ową drugą klasę ktoś kiedykolwiek otrzymał. Awers dekoracji I klasy to emaliowany na czarno tzw. Krzyż Ruperta (typ Żelaznego Krzyża), ale z węższymi zakończeniami ramion i ze złotymi bordiurami, z odznaką partyjną NSDAP w medalionie środkowym oraz ze złotymi orłami herbu państwowego III Rzeszy między ramionami krzyża. Rewers był nieemaliowany.Hitler planował nadanie orderowi charakteru rycerskiego, z kapitułą i z senatem, który miał mieć prawo przyjmowania i wykluczania kawalerów. Nie doszło do tego ze względu na wypadki wojenne i niewielką liczbę odznaczonych.Z powodu unikatowości tego odznaczenia nie jest pewne, czy zachował się jakikolwiek oryginał. Na rynku numizmatycznym kursuje wiele kopii, wykonanych po 1945 z oryginalnych matryc.
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Odznaka Partyjna DVG Westmark (Lothr.) – III Rzesza
35,00 złOdznaka członkowska NSDAP Niemieckiego Związku Towarzyszy Ludowych Westmark (Lothr.) (Deutscher Volksgenossenbund/German Volks-Comrade Union) noszona była przez Niemców mieszkających w regionie Alzacji i Lotaryngii we Francji, którzy poparli przyłączenie tego regionu do III Rzeszy Niemieckiej w 1938 roku. Chociaż nie byli formalnie związani z NSDAP, powielili projekt swojej odznaki członkowskiej, ale odwrócili kolory.
Szybki podgląd -
Wczesny wzór orła na czapkę członków SS, SA i NSDAP – III Rzesza
50,00 złWczesny wzór orła zaprojektowany przez Hitlera i wprowadzony do umundurowania 4 listopada 1927 r. Początkowo noszony na czapkach przez członków SS ,SA i NSDAP, potwierdzał członkostwo w partii.
Szybki podgląd -
Odznaka partyjna NSDAP dla cudzoziemców (NSDAP-Parteiabzeichen für Ausländer) – III Rzesza
37,00 złOdznaka partyjna NSDAP dla obcokrajowców należy do grupy odznak honorowych NSDAP. Została stworzona przez Adolfa Hitlera dla wybranej przez siebie grupy ludzi i była rzadko przyznawana w czasach narodowego socjalizmu.
Najwyraźniej według własnego uznania Hitler dał cudzoziemcom specjalną wersję odznaki partii NSDAP zamiast Złotej Odznaki Honorowej. Jak dotąd nie znaleziono dekretu nadawczego dla tej odznaki, a także nie jest pewne, kiedy miały miejsce faktyczne nadania. Nie ma też rejestru. Wydaje się, że odbiorcami byli wybitni sympatycy NSDAP, którzy będąc obcokrajowcami, nie mogli wstąpić do partii, ale bardzo wspierali jej działania.
Partia NSDAP była jednym z wielu ekstremistycznych prawicowych ugrupowań politycznych, które pojawiły się w Niemczech po I wojnie światowej. Wraz z początkiem wielkiego kryzysu szybko zyskała rozgłos i znaczącą pozycję – w 1932 r. stała się najliczniejszą partią w niemieckim parlamencie.
Odznaka jest bardzo rzadka.
Szybki podgląd -
Odznaka Pancerna Luftwaffe (Panzer Abzeichen der Luftwaffe) – III Rzesza
55,00 zł3 listopada 1944 r. marszałek Rzeszy Goring ustanowił odznakę pancerną, bardziej znaną jako odznaka pancerna Luftwaffe, aby uhonorować oddziały pancerne dywizji polowych Luftwaffe. Do tego czasu wykwalifikowany personel Luftwaffe otrzymywał odpowiednią odznakę pancerną Heer.
Odznaka szturmowa Luftwaffe przyznawana jest w dwóch wersjach:
Pierwsza wersja składała się ze srebrnego wieńca z liści dębu i latającego orła Luftwaffe z czarnym czołgiem pośrodku. Odznaki te otrzymywali dowódcy czołgów, strzelcy, kierowcy, radiotelegrafiści, ekipy remontowe i ich personel medyczny.
Druga wersja była identyczna z pierwszą, z wyjątkiem tego, że wieniec z liści dębu był czarny. Grenadierzy pancerni, opancerzone jednostki rozpoznawcze i dołączony do nich personel medyczny kwalifikowali się do tej nagrody.
Oba style odznak były przyznanawane za trzy starcia bojowe w trzech różnych dniach. Jak wspomniano powyżej, wersje ze srebrnym wieńcem były przyznawane załogom pancernym, ekipom naprawczym i przydzielonemu personelowi medycznemu, podczas gdy wersja z czarnym wieńcem była przyznawana grenadierom pancernym, opancerzonym jednostkom zwiadowczym i ich personelowi medycznemu.
Odznaka była noszona jako przypinka po lewej stronie klatki piersiowej na służbie i poza nią we wszystkich mundurach Wehrmachtu. Można go było również nosić do wszystkich mundurów partyjnych i państwowych. Zredukowana forma (igła 16 mm) nagrody mogła być noszona na lewej klapie płaszcza dla odzieży cywilnej. Podczas uroczystych okazji dopuszczano odpowiednią miniaturową zawieszkę do łańcuszka od fraka. Pierwotnie był tylko jeden poziom odznaki, dalszy przebieg wojny w końcu sprawił, że konieczne stało się stworzenie wyższych poziomów dla Odznaki Szturmu Pancernego Luftwaffe. Wynikało to z faktu, że coraz więcej członków formacji pancernych przekraczało warunki przyznania Pancernej Odznaki Szturmowej Luftwaffe. Dekretem z 10 listopada 1944 r. Göring ostatecznie zatwierdził ich wprowadzenie. Otrzymana klasyfikacja była następująca:
1 poziom: Odznaka szturmowa Luftwaffe
2 poziom: z numerem misji 25
3 poziom: z numerem misji 50
4 poziom: z numerem misji 75
5 poziom: z numerem misji 100Obliczenia dni operacyjnych można było rozpocząć 11 listopada 1944 r. Według obecnego stanu wiedzy do końca wojny nie przyznano żadnych etapów z liczbą misji. Można jednak zweryfikować indywidualne wpisy Soldbuch dotyczące egzemplarzy z numerem użytkowym.
Szybki podgląd -
Srebrna odznaka II stopnia NSDAP za 15 lat służby – III Rzesza
55,00 złNagroda Dienstauszeichnung der NSDAP została przekazana dekretem z 2 kwietnia 1939 r. przez kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera za zasługi dla wszystkich członków partii, niezależnie od tego, czy byli liderami grupy, czy tylko członkami. Fuhrer chciał w ten sposób docenić wieloletnią lojalną pracę w służbie NSDAP. Nie miało znaczenia, czy praca ta miała charakter etatowy, czy wolontariacki. Nagroda za usługi przyznawana była w 3 stopniach. Pierwszy poziom był złotym krzyżem z białymi emaliowanymi ramionami krzyża, drugi poziom był srebrnym krzyżem z niebieskimi emaliowanymi ramionami krzyża, a trzeci poziom to brązowy krzyż bez emalii. Złoto przyznano po 25 latach, srebro po 15 latach, a brąz po 10 latach wiernej służby. Wykonano okazy z lekko zakrzywionymi ramionami krzyża i płaskimi krzyżami.
Nagroda za służbę była noszona na dużej sztabie medalowej. Niezwykłe było to, że kobiety nosiły nagrodę na szyi na wstążce o szerokości 15 mm (tak jak w przypadku Krzyża Matki). Tylko odpowiednie wstążki były noszone na małej sztabce medalowej. Jeśli przyznano wyższy poziom, niższy poziom nie musiał być odrzucany, można go było kontynuować.
źródło: Internet
Szybki podgląd -
Złota odznaka zawodowa Reichssieger w Reichsberufswettkampf 1939 (Ehrenzeichen Reichssieger im Reichsberufswettkampf 1939) – III Rzesza
60,00 złWdrażanie zawodów zawodowych Rzeszy zostało zapoczątkowane w 1933 r. przez Młodzieżowe Kierownictwo Rzeszy i Niemiecki Front Pracy. Pierwsze zawody odbyły się w 1934 roku. Zostały one przeprowadzone przez Niemiecki Front Pracy i Hitlerjugend (HJ) początkowo tylko dla młodych ludzi. Zawody zostały podzielone według poziomów, zawody lokalne, zawody okręgowe, zawody okręgowe i wreszcie zawody ogólnopolskie.
Podzielono ją na ok. 20 zawodów szkoleniowych, od 1935 r. dodano uczniów. W 1938 roku dopuszczono do udziału dorosłych. Odznaki przyznawano na 3 poziomach. Brąz dla Kreissiegera, srebro dla Gausiegera i złoto dla Reichssiegera, każdy również rozpoznawalny po górnym zakrzywionym napisie na odznace. W konkursie sprawdzana była praktyka zawodowa, teoria, a także wiedza ideowa.
Dziewczęta miały również egzamin z ekonomii domu. Zwycięzcy zyskali uznanie i większe możliwości kariery. Reichssieger zostały wręczone Adolfowi Hitlerowi 1 maja. Dla Hitlerjugend rywalizacja zawodowa była ważną platformą ideologiczną, reklamową i autoportretową.
Źródło: Wikipedia
Szybki podgląd
Wyświetlanie 13–24 z 99 wyników
