Matowe

Wyświetlanie 373–384 z 539 wyników

  • Srebrna Odznaka Sportowa Rzeszy Niemieckiej DRL 1935 (Deutsches Reichssportabzeichen DRL ab 1935 in Silber) - III Rzesza

    Srebrna Odznaka Sportowa Rzeszy Niemieckiej DRL 1935 (Deutsches Reichssportabzeichen DRL ab 1935 in Silber) – III Rzesza

    55,00 

    DRA (Komitet ds. Ćwiczeń Fizycznych Rzeszy Niemieckiej) wyłonił się w 1917 r. z działającego do tej pory Komitetu Rzeszy ds. Igrzysk Olimpijskich. Zaplanowane w Niemczech igrzyska w 1916 roku nie odbyły się, a w latach 1920 i 1924 niemieccy sportowcy nie zostali wpuszczeni. Wykluczeni w ten sposób sportowcy założyli Komitet Rzeszy ds. Niemieckich Igrzysk Walki i przeprowadzali je co 4 lata.

    W Republice Weimarskiej DRA była organizacją parasolową zajmującą się sportem w Niemczech, chociaż nie wszystkie stowarzyszenia do niej należały. Warunkiem nabycia było 5 ćwiczeń z 5 dziedzin, takich jak pchnięcie kulą, bieganie, skoki itp. Od 1921 r. odznakę mogły nabyć także kobiety. Po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów w 1933 r. rozwiązano wszystkie stowarzyszenia sportowe, które nie były na tej samej linii ideologicznej co NSDAP. Obejmowały one robotnicze stowarzyszenia sportowe i kluby sportowe o poglądach lub orientacjach socjaldemokratycznych lub komunistycznych. Przewodniczący DRA, Theodor Lewald, został oskarżony o pochodzenie semickie i zmuszony do rezygnacji. DRA 5 maja 1933 r. DRA rozwiązała się bez uchwały walnego zgromadzenia i w ramach dostosowania przeszła pod opiekę narodowych socjalistów. Komisarz Rzeszy do spraw gimnastyki i sportu, Hans von Tschammer und Osten, który został mianowany w kwietniu, został mianowany przywódcą sportowym Rzeszy 19 lipca. Był teraz odpowiedzialny za wszystkie sporty. 27 lipca 1934 r. powstało Stowarzyszenie Ćwiczeń Fizycznych Rzeszy Niemieckiej (DRL).

    Poprzednia odznaka sportowa DRA została przyjęta, ale została przeprojektowana i dodano swastykę. Litery w środku to teraz DRL. Ponadto nosił nazwę Odznaka Sportowa Rzeszy Niemieckiej. 1 lipca 1937 roku odznaka została uznana za odznakę honorową. Został on przyznany w 3 poziomach brązu, srebra i złota. 21 grudnia 1938 r. dekretem Hitlera przemianowano DRL na NSRL (Stowarzyszenie na rzecz Ćwiczeń Fizycznych Rzeszy Narodowo-Socjalistycznej) i stało się stowarzyszeniem całkowicie kontrolowanym przez NSDAP.

    Odznaki były produkowane przez różnych producentów, takich jak Wernstein-Jena, Steinhauer-Lück itp.

    Źródło: J. Nimmergut, Deutsche Orden und Ehrenzeichen bis 1945, t. IV, 2001.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Artylerii Armii Przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Abzeichen) - III Rzesza

    Odznaka Artylerii Armii Przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Abzeichen) – III Rzesza

    45,00 

    Odznaka Artylerii Armii Przeciwlotniczej to wojskowa odznaka bojowa niemieckiego Wehrmachtu podczas II wojny światowej. 18 lipca 1941 r. insygnia zostały wprowadzone na polecenie Naczelnego Dowództwa Armii (OKH) przez Walthera von Brauchitscha na podstawie insygniów przeciwlotniczych Luftwaffe. Zgodnie z regulaminem przyznawania odznaki mogli otrzymać:
    Kompanie przeciwlotnicze i lekkie baterie artylerii przeciwlotniczej armii w przypadku co najmniej pięciu strzałów z dział tego samego plutonu do dowódców plutonów, dowódców dział i załóg dział, o ile brali udział w strzałach.
    Ciężkie baterie artylerii przeciwlotniczej armii co najmniej pięć zestrzeliło członków baterii bojowej, o ile byli oni bezpośrednio zaangażowani w zabójstwa.
    Wyżsi rangą dowódcy zaangażowanych jednostek. Odznaka została wydana wraz z tytułem własności.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Szturmowa Wehrmachtu (Sturmabzeichen) za 100 potyczek - III Rzesza

    Odznaka Szturmowa Wehrmachtu (Sturmabzeichen) za 100 misji – III Rzesza

    50,00 

    Odznaka Szturmowa (Sturmabzeichen) – nadawana była żołnierzom, którzy uczestniczyli w co najmniej trzech atakach bojowych, na pierwszej linii frontu. Ta ogólna odznaka szturmowa IV poziomu z liczbą misji 100 jest najwyższą formą nagrody i jest niezwykle rzadka. Poziom IV został również nagrodzony numerem użytkowym 75.

    Generalna Odznaka Szturmowa została podarowana 1 czerwca 1940 roku przez Naczelnego Wodza Armii, generała pułkownika von Brauchitscha. Przeznaczona była dla tych części armii, które nie kwalifikowały się do otrzymania Odznaki Szturmowej Piechoty lub Pancernej Odznaki Bojowej. Wymagania do nagrody były takie same jak w przypadku Odznaki Szturmowej Piechoty: udział w 3 szturmach na linii frontu, włamywanie się z bronią przez 3 dni. Możliwe była nagroda pośmiertna.

    22 czerwca 1943, po aprobacie Hitlera, pułkownik Rudolf Schmundt wprowadził wyższe stopnie z numerami rozmieszczenia 25, 50, 75 i 100. Dni operacyjne liczone były od 1 lipca 1943 roku. Liczono poprzednio osiągnięte 3 dni. Rozporządzenie dla żołnierzy, którzy długo walczyli na froncie na wschodzie lub w Afryce, mówiło, że 25 dni służby można liczyć po 15 miesiącach, 15 dni służby po 12 miesiącach i 10 dni służby po 8 miesiącach.

    W przypadku poważnych obrażeń kolejny wyższy poziom mógł być przyznany po 18, 35 lub 60 dniach działania, jeśli poszkodowany nie był już zdolny do działania. Przy przeniesieniu do innej jednostki wolno było nosić tylko jeden rodzaj odznaki szturmowej (odznaka piechoty lub generalna szturmowa). Nagrody dla członków marynarki wojennej lub lotnictwa były możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach.

    Sturmabzeichen IV stopnia z liczbą „100” może zostać nadana ponownie po zaliczeniu 100 udziałów w akcjach bojowych. Na umundurowaniu w służbie i po za służbą można nosić tylko jedną Sturmabzeichen, odznaki niższego stopnia pozostają jednak na pamiątkę. Odznaka była noszona na lewej stronie kieszeni munduru. OdznAkę można było nosić na wszystkich rodzajach mundurów wojskowych oraz partyjnych. Odznaczone osoby na ubraniach cywilnych mogły tylko nosić wpiętą w lewą klapę marynarki miniaturkę Sturmabzeichen i Sturmabzeichen mit der Einsatzzahl.

    Szybki podgląd
  • Guzik pomarańczowy obciągany skórą cielęcą 44 mm

    Guzik obciągany skórą naturalną w kolorze pomarańczowym, śr. 44 mm

    2,50 

    Guzik obciągany skórą cielęcą w kolorze pomarańczowym wpadającym w rudy. Dół guzika stanowi metalowa foremka z uszkiem z drutu stalowego. Średnica 44 mm.

    Szybki podgląd
  • Klamra z zapięciem do paska SS i Waffen-SS (Koppelschloss Waffen-SS) - III Rzesza

    Klamra z zapięciem do paska SS i Waffen-SS (Koppelschloss Waffen-SS) – III Rzesza

    90,00 

    Klamra z zapięciem do paska Wehrmachtu w kolorze stare srebro, które mocowano zazwyczaj do pasków – pierwotnie wyłącznie skórzanych – za pomocą dwubolcowego gwoździa od spodu. Z drugiej strony zamykano je na haczyk i oczko . Na spodniej stronie klamry paska znajduje się oczko, w które można wsunąć drugi koniec paska za pomocą zaczepu.

    Meine Ehre heißt Treue! (Mój honor to lojalność!) – to motto narodowosocjalistycznego ruchu Schutzstaffel (SS) wywodzi się od słów Adolfa Hitlera „SS-mani, Twoim honorem jest lojalność!” z 1931 roku. W poszczególnych językach narodowych było to także motto tzw. germańskiego SS , które powstało w czasach germańskich – językowe państwa i regiony okupowane przez Niemcy.

    Hasło „Mój honor to lojalność!” widniało na klamrze pasa SS. Klamrę pasa nosił Generał SS i jego jednostki pomocnicze (SS-Verfügungstruppe, SS-Totenkopfverbandes i powstałe z nich później Waffen-SS (Uzbrojone jednostki SS).

    Tradycyjne określenia cnót, takie jak „honor” i „lojalność”, „braterstwo”, „posłuszeństwo” itp. zostały zaczerpnięte z języka żołnierskiego i obficie zawarte w ideologii SS. Jednakże SS nadało tym słowom własne znaczenie poprzez specyficznie narodowe socjalistyczne użycie. Termin „lojalność” skierowany był wyłącznie do osoby Adolfa Hitlera i stał się jednoznacznym wyrazem posłuszeństwa w obrębie ideologii SS.

    Szybki podgląd
  • Krzyż Żelazny I klasy 1939 (Eisernes Kreuz 1. Klasse 1939) - III Rzesza

    Krzyż Żelazny I klasy 1939 (Eisernes Kreuz 1. Klasse 1939) – III Rzesza

    45,00 

    Krzyż Żelazny (niem. Eisernes Kreuz, EK) – pruskie, potem niemieckie odznaczenie wojskowe nadawane za męstwo na polu walki, a także za sukcesy dowódcze. Jego kształt zaczerpnięto z krzyża teutońskiego, będącego symbolem Krzyżaków – zmieniono tylko proporcję, aby krzyż wpisywał się w plan kwadratu lub pola i tak czarny krzyż łaciński z białą obwódką, od tego momentu stał się bardzo ważnym elementem w historii Królestwa Prus, Cesarstwa Niemieckiego i Niemiec ogółem.

    Krzyż Żelazny został odnowiony 1 września 1939 roku przez Adolfa Hitlera jako odznaczenie wojenne i rozszerzony o stopień Krzyża Kawalerskiego. Zajął on miejsce pruskiego Pour le Merite. W czasie wojny wprowadzono do Krzyża Rycerskiego różne ulepszenia, takie jak liście dębu, miecze, liście dębu z mieczami, diamenty i złocone liście dębu z mieczami i diamentami.

    Krzyż Żelazny w 1939 r. składał się z 4 klas: Krzyża Wielkiego, Krzyża Kawalerskiego (wraz z jego podwyższeniami), klasy I i II.

    W przeciwieństwie do pierwotnego odznaczenia pruskiego, Krzyż Żelazny został przyznany w 1939 roku tylko bojownikom. Krzyże podczas produkcji były nieco grubsze, a ramy również wykonano z posrebrzanego metalu nieżelaznego. Krzyże wewnętrzne 1 klasy wykonywano z żelaza lub często czernionego metalu nieżelaznego. Są krzyże z nazwą producenta i bez. Na krzyżu I klasy znajduje się on najczęściej na igle lub podkładce śrubowej, na krzyżu II klasy najczęściej na obrączce lub na oczku.

    (źródło: Internet, Wikipedia)

    Szybki podgląd
  • Pudełko na odznakę, przypinkę, kolor chabrowo-czarny, rozmiar 60 x 55 x 40 mm

    Pudełko na odznakę, przypinkę, kolor chabrowo-czarny, rozmiar 50 x 60 x 35 mm

    19,00 

    Chabrowe kwadratowe pudełko z czarnym wnętrzem – na medal, zawieszkę, brelok, itp.  Zewnętrzna powłoka jak i wnętrze wyściełane wykonane z miękkiego, flokowanego materiału – weluru. W środku wyciągana wkładka z dziurką, która pozawala na ładne wyeksponowanie przedmiotu. Rozmiar 50 x 60 x 35 mm.

    Szybki podgląd
  • Guzik obciągany eko skórą w kolorze czarnym, śr. 25 mm (40″)

    Guzik obciągany eko skórą w kolorze czarnym, śr. 25 mm (40″). Lepsza niż prawdziwa!

    1,90 

    Guzik obciągany skórą ekologiczną w kolorze czarnym o średnicy 25 mm. Dół guzika stanowi metalowa foremka z uszkiem. Świetnie się prezentują.

    Eko skóra to tkanina syntetyczna będąca doskonałą imitacją skóry naturalnej. Jest to tkanina poliestrowa z pokryciem wykonanym z polichlorku winylu. Doskonały materiał, będący idealną alternatywą dla drogich materiałów pochodzenia odzwierzęcego – stąd też ogromna popularność eko skóry w tak zwanej modzie wegańskiej. Materiał bardzo miękki, elastyczny i przyjemny w dotyku. Jego podstawowymi zaletami jest jednak duża odporność na ścieranie i odkształcenia, wysoka trwałość i niepodatność na działanie detergentów, wilgoci oraz słońca.

    Eko skóra jest idealnym materiałem na odzież oraz dodatki i galanterię. Wykonuje się z niej gustownie wyglądające sukienki i spodnie, torebki damskie, rękawiczki i paski. W praktyce jest stosowana wszędzie tam, gdzie można użyć skóry naturalnej. To także doskonały materiał tapicerski, który idealnie nadaje się na pokrycia foteli oraz krzeseł, a nawet siodełek rowerowych czy motocyklowych. Należy jednak pamiętać, że jest to tkanina odzieżowa i ze względu na brak atestów wytrzymałościowych może być stosowana w tapicerstwie jako rozwiązanie tymczasowe, poprawiające wygląd. Jest wiele dziedzin rzemiosła i produkcji gdzie eko skóra jest tworzywem niezastąpionym – wykorzystuje się ją nawet w introligatorstwie na oprawy do książek. Wyjątkowo dobrze wyglądający materiał, który sprawdzi się jako tkanina krawiecka lub materiał do wstawek i aplikacji.

    UWAGA! Na foremce podany jest numer proszę na to nie zwracać uwagi, to nie jest rozmiar podany w mm tylko w ligne (międzynarodowa miara guzików).

    Szybki podgląd
  • Szpanga Luftwaffe za działania frontowe (Frontflugspange für Jäger) stare srebro - III Rzesza

    Szpanga Luftwaffe za działania frontowe (Frontflugspange für Jäger) stare srebro – III Rzesza

    50,00 

    Szpangi lotnicze zostały podarowane przez Naczelnego Dowódcę Sił Powietrznych Hermanna Göringa 30 stycznia 1941 r. jako widoczny znak i rozpoznanie działań powietrznych na linii frontu. Wszyscy członkowie Luftwaffe, którzy brali udział w działaniach frontowych, operacji liniowych i którzy spełnili wymagania nagrody, zostali nagrodzeni. Frontflugspange została przekazana w 8 wersjach dla odpowiedniego rodzaju zastosowania w 3 etapach.
    Brązową zapinkę przednią przyznano po 20 lotach wroga, srebrną po 60 lotach, a złotą zapinkę przednią po 110 lotach wroga.

    Szybki podgląd
  • Złoty Krzyż Zasługi I klasy za 40 lat wiernej służby publicznej

    Złoty Krzyż Zasługi I klasy za 40 lat wiernej służby publicznej (Treuedienst-Ehrenzeichen 1.Stufe für 40 Jahre 1938) – III Rzesza

    60,00 

    Ta odznaka honorowa została podarowana przez kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera 30 stycznia 1938 roku z okazji 5 rocznicy przejęcia władzy przez narodowych socjalistów. Nagroda składała się z 2 poziomów i poziomu specjalnego:

    •  I stopień nadawany był urzędnikom państwowym, urzędnikom, kolejarzom  i robotnikom po 40 latach wiernej służby w służbie publicznej i był pozłacanym krzyżem.
    • II stopień został nadany po 25 latach służby publicznej i był Krzyżem Srebrnym.
    • Specjalny poziom został przyznany robotnikom i pracownikom sektora prywatnego za 50 lat wiernej służby i był również srebrnym krzyżem, ale dębowy wieniec między ramionami krzyża jest złocony, a na górnej części znajduje się pozłacana liczba – 50 ramię krzyża.

    Na odwrocie napis: – Za wierną pracę (Für treue Arbeit). Oprócz bezpośredniego okresu służby wzięto pod uwagę okresy w Służbie Pracy Rzeszy, studia, służbę i szkolenie wojskowe, uwięzienie bez własnej winy i inne okresy kandydowania itp. Kiedy przyznano wyższy poziom, drugi poziom musiał zostać odrzucony, ale pozostał przy uhonorowanym. 12 sierpnia 1944 r. ponownie rozszerzono Medal Za Lojalność. Złoty liść dębu z numerem 50 na wstędze był ofiarowany na 50 lat. Projekt pochodzi od prof. Richarda Kleina z Monachium. Znanymi producentami byli: W. Deumer, Lüdenscheid, Deschler & Sohn, Monachium, Steinhauer & Lück, Lüdenscheid oraz Wächtler & Lange, Mittweida.

    Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., tom IV, 2001.

    Szybki podgląd
  • Pies znaczek na pin/ szpilkę kolor stary mosiądz

    Pies znaczek na pin/ szpilkę kolor stary mosiądz

    9,00 

    Przypinka w kształcie Psa w kolorze stary mosiądz na pin (szpilkę), wym. 37 x 27 mm.

    Szybki podgląd
  • Korpusówka Straż Pożarna na śrubę, kolor stary mosiądz (prawa)

    Korpusówka Straż Pożarna na śrubę, kolor stary mosiądz (prawa)

    17,00 

    Korpusówka Straży Pożarnej do bluz mundurowych, mocowanie na metalową śrubę wraz z nakrętką, kolor stary mosiądz.
    UWAGA: Prawa strona kołnierza – patrząc na mundur z przodu.

    Szybki podgląd

Wyświetlanie 373–384 z 539 wyników