Zobacz nasze produkty

Wyświetlanie 733–744 z 1045 wyników

  • Guzik obciągany naturalną skórą w kolorze czarnym, śr. 28 mm (44")

    Guzik obciągany naturalną skórą w kolorze czarnym, śr. 28 mm (44″)

    2,50 

    Guzik obciągany naturalną skórą licową w kolorze czarnym. Dół guzika stanowi metalowa foremka z uszkiem. Średnica 28 mm.
    UWAGA! Na foremce podany jest numer proszę na to nie zwracać uwagi, to nie jest rozmiar podany w mm tylko w ligne (międzynarodowa miara guzików).

    Szybki podgląd
  • Guzik z herbem i ozdobnym rantem złoto-kremowy, tworzywo sztuczne/ żywica, śr. 10 mm (16")

    Guzik z herbem i ozdobnym rantem złoto-kremowy, tworzywo sztuczne/ żywica, śr. 10 mm (16″)

    0,90 

    Bardzo fajny guzik, z delikatnym herbem i rantem. Świetnie się prezentuje i jest elegancki. Kolor złoty wypełniony biało-kremową emalią i wykończony przeźroczystą żywicą o średnicy 10 mm. Z tyłu uszko do przyszycia.

    Szybki podgląd
  • Odznaka do munduru Waffen SS z czaszką i napisem - III Rzesza

    Odznaka do munduru Waffen SS z czaszką i napisem – III Rzesza

    55,00 

    Przypinka przeznaczona do noszenia na mundurze wyjściowym Waffen SS do przypięcia po prawej stronie marynarki. Na metalowej przypince na centralnej wstążce widnieje motto Waffen SS: MEINE EHRE TREIS (Mój honor to lojalność).

    Podczas II wojny światowej Waffen-SS rozrosło się z trzech pułków do ponad 38 dywizji i służyło u boku Heer (regularnej armii niemieckiej), Ordnungspolizei (policji w mundurze) i innych jednostek bezpieczeństwa. Przed wojną znajdował się pod kontrolą SS Führungshauptamt (biura dowodzenia operacyjnego SS) pod dowództwem Reichsführera-SS Heinricha Himmlera. Wraz z wybuchem II wojny światowej kontrolę taktyczną sprawowało Naczelne Dowództwo Sił Zbrojnych (OKW), a część jednostek podporządkowano Kommandostab Reichsführer-SS (Sztab Dowództwa Reichsführer-SS) bezpośrednio pod kontrolą Himmlera.

    Początkowo, zgodnie z polityką rasową nazistowskich Niemiec, członkostwem mogły być wyłącznie osoby pochodzenia germańskiego (tzw. pochodzenia aryjskiego). W 1940 r. częściowo złagodzono zasady, a później zezwolono na tworzenie jednostek składających się głównie lub wyłącznie z ochotników i poborowych z zagranicy. Te jednostki SS składały się z mężczyzn, głównie spośród obywateli okupowanej Europy. Pomimo złagodzenia przepisów Waffen-SS w dalszym ciągu opierała się na rasistowskiej ideologii nazizmu, a etnicznym Polakom (postrzeganym jako podludzie) zabroniono wstępu do tych formacji.

    W powojennych procesach norymberskich Waffen-SS uznano za organizację przestępczą ze względu na jej powiązania z partią nazistowską oraz udział w licznych zbrodniach wojennych i zbrodniach przeciw ludzkości. Byłym członkom Waffen-SS odmówiono wielu praw przyznanych weteranom wojskowym. Wyjątek zrobiono dla poborowych Waffen-SS, którzy zostali zwolnieni, ponieważ nie byli ochotnikami. Około jedną trzecią wszystkich członków stanowili poborowi.

    Szybki podgląd
  • Klamra prostokątna retro 33x23 mm, jasny brąz tworzywo, do paska szer. 25 mm

    Klamra prostokątna retro 33×23 mm, jasny brąz tworzywo, do paska szer. 25 mm

    2,10 

    Klamra prostokątna z zaokrąglonymi rogami i prostymi krawędziami z imitacją skóry, rozmiar 33x23m do paska szerokości maksymalnie 25 mm. Wykonana z twardego tworzywa w kolorze jasno brązowym. Klamry są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek.

    Szybki podgląd
  • Klamra prostokątna z ząbkami 62x35 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 50 mm

    Klamra prostokątna z ząbkami 62×35 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 50 mm

    2,70 

    Klamra prostokątna z zaokrąglonymi rogami i prostymi krawędziami, rozmiar 62x35m do paska szerokości maksymalnie 50 mm. Wykonana z twardego tworzywa w kolorze brązowym. Klamry są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek. Wewnętrzna strona klamry posiada ząbki do lepszego przytrzymania materiału. Poprzeczna belka na pasek również posiada wypustki, aby pasek się nie przesuwał.

    Szybki podgląd
  • Klamra okrągła śr. 56 mm z akrylu, brąz/ beż, do paska szer. 35 mm

    Klamra okrągła śr. 56 mm z akrylu, brąz/ beż, do paska szer. 35 mm

    2,80 

    Klamra okrągła o średnicy zewnętrznej 56 mm do paska szerokości maksymalnie 35 mm. Wykonane z twardego akrylu w kolorze beżowo-brązowym. Są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Gdańskiego Związku Obrony Przeciwlotniczej (Abzeichen Danziger Luftschutzbund) - III Rzesza

    Odznaka Gdańskiego Związku Obrony Przeciwlotniczej (Abzeichen Danziger Luftschutzbund) – III Rzesza

    37,00 

    Odznaka Danziger Luftschutzbund (DLB) – Odznaka Gdańskiego Związku Obrony Przeciwlotniczej. W czasie wojny wzrosło znaczenie Związku Ochrony Przeciwlotniczej Rzeszy (RLB). Jej struktury podlegały policji LS. Początki tej formacji w Gdańsku sięgają okresu międzywojennego – już w czerwcu 1933 r. w Wolnym Mieście Gdańsku powołano Gdańskie Towarzystwo Ochrony Przeciwlotniczej (DLB). Było ono formalnie niezależne, ale zorganizowane ściśle na wzór RLB, która istniała już wówczas w Rzeszy Niemieckiej. Początkowo obszar miast Gdańska i Sopotu podzielony był na dziewięć obwodów DLB, jednak z czasem ich liczba rosła (11 w 1939 r.).

    Równolegle z rozbudową DLB otwarto także szkoły obrony chemicznej i przeciwlotniczej pod kierunkiem gdańskiego SS. W chwili wybuchu wojny DLB liczyło już 2300 czynnych funkcjonariuszy. Związek szybko też się zjednoczył (jako jedna z pierwszych organizacji w Gdańsku) – już 5 października 1939 roku został włączony do RLB. Po utworzeniu Reichsgau Danzig-Westpreussen odpowiednio utworzono grupę okręgową RLB Danzig-Westpreussen, której kierownictwo znajdowało się w Elisabethwall. Garnizon gdański w strukturach RLB początkowo składał się z dwóch lokalnych grup: „Danzig” – dla Śródmieścia, Schidlitz i Langgarten (7 obwodów) oraz „Langfuhr-Zoppot” – dla Langfuhr, Neufahrwasser, Olivy i Sopotu (5 obwodów). Po integracji Prausta (1 kwietnia 1942 r.) powstała trzecia lokalna grupa RLB „Ziemia Gdańska”.

    źródło: opowiadaczehistorii.pl

    Szybki podgląd
  • Germańska Brązowa Runa Mocy (Germanische Leistungsrune in Bronze)

    Germańska Brązowa Runa Mocy (Germanische Leistungsrune in Bronze) – III Rzesza

    60,00 

    Podczas II wojny światowej germańska runa wydajności była nagrodą dla członków Waffen-SS zgodnie z ideologią narodowosocjalistyczną. Została podarowana przez Reichsführera SS Heinricha Himmlera 15 sierpnia 1943 roku i przedstawia Runę Zwycięstwa SS na swastyce.

    Ta odznaka została przyznawana była na poziomie brązowym i srebrnym po trzyetapowym teście składającym się z:

    – wykonaniu konkretnych zadań,
    – sprawdzenia wydajności zespołu,
    – przejścia egzaminu ideologicznego (egzamin 2 godz., egzamin ustny)Zgodnie z założeniem odznaka była „zachętą do treningu fizycznego i wojskowego w duchu światopoglądu narodowosocjalistycznego oraz potwierdzeniem dobrowolnego zaangażowania się w germańską wspólnotę losu”.

    Ponieważ Runa Zwycięstwa, obok swastyki, jest symbolem, który najwyraźniej wskazuje idee narodowosocjalistyczne, używanie tego znaku jest w Niemczech karalne.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Strzelecka wczesnego wzoru do sznura galowego - III Rzesza

    Odznaka Strzelecka Wyborowego wczesnego wzoru do sznura galowego – III Rzesza

    50,00 

    Sznury naramienne, stanowiące odznakę strzelecką, pojawiły się po raz pierwszy w armii niemieckiej już w 1894 roku. W styczniu 1928 roku wprowadzono w Reichswehrze innego typu oznaki strzelców wyborowych, były to srebrne paski długości 8 cm, naszywane na dole lewego rękawa kurtki (istniały 24 stopnie tej odznaki). System ten funkcjonował także w Wehrmachcie aż do 1936 roku, kiedy to rozkazem z dnia 29 czerwca wprowadzono na ich miejsce tradycyjne sznury strzeleckie. Otrzymywać je mogli żołnierze i podoficerowie za strzelanie z karabinu, lekkich i ciężkich karabinów maszynowych, dział przeciwpancernych, 20 mm dział przeciwlotniczych oraz dział piechoty.

    Noszony na prawym ramieniu sznur był to matowo srebrny warkocz przypinany jednym końcem pod naramiennikiem, drugim do guzika przy zapięciu kurtki (drugi od góry). Koniec przy naramienniku spleciony był w kształcie owalnej podkładki, na którą nakładało się metalową tarczkę, w zależności od posiadanej klasy (było ich 12). Naramienne sznury strzeleckie noszone były do wszystkich rodzajów mundurów, z polowym włącznie.

    Sznury strzeleckie dla wojska zostały pierwotnie wprowadzone rozporządzeniem z 29 czerwca 1936 r. i miały być noszone przez wszystkie stopnie kwalifikacyjne poniżej oficera. Można je było nosić z mundurem paradnym, meldunkowym, wychodzącym i strażnika, ale nie na płaszczu.

    Tarczka jest dość rzadka.

    Szybki podgląd
  • Medal III stopnia za 8-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 3. Stufe für 8 Jahre) - III Rzesza

    Brązowy medal III stopnia za 8-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 3. Stufe für 8 Jahre) – III Rzesza

    55,00 

    Odznaczenia za zasługi dla SS wręczono pierwszy raz 30 stycznia 1938 r., w 5. rocznicę przejęcia władzy przez narodowych socjalistów, kanclerza Adolfa Hitlera. Do nagrody wyznaczone były wszystkie stowarzyszenia oddziałów dyspozycyjnych SS, stowarzyszenia Totenkopf i szkoły SS Junker. W dniu 21 października 1938 r. w drodze rozporządzenia określono wygląd odznaczenia za zasługi.

    Nagroda składała się z 4 poziomów.

    I stopień przyznawano po 25 latach służby,
    II stopień po 12,
    III stopień po 8,
    IV stopień po 4 latach lojalnej służby.

    I i II etap to krzyże w kształcie swastyki o wymiarach 37 x 37 mm, złocone lub posrebrzane. Poziomy 3 i 4 są w formie medalowej. Na wstążkach 1. i 2. poziomu znajdują się 2 Runy Zwycięstwa wyhaftowane w odpowiednim kolorze złotym lub srebrnym.

    Jak wszystkie odznaczenia służbowe w latach 1933-1945, odznaczenie SS noszono na wstędze chabrowej na lewej piersi lub na belce medalowej, przy czym wstęga II i I stopnia przedstawiała tkane runy w wskazanym kolorze (srebrny lub złoty). Gdy przyznawano wyższą nagrodę za zasługi, niższa miała być odrzucana, ale pozostawała własnością osoby, której ją powierzono.

    Do 1945 roku nie wprowadzono żadnych dalszych zmian. Dokładnych numerów nagród nie można już określić, ponieważ była to nagroda masowa. Jednak największą liczbę nagród uzyskano w czwartym i trzecim etapie. Poziom 2 i 1 był noszony w rzadkich przypadkach przez tak zwanych starych wojowników. Odznakę za służbę SS można było również nosić na równi z odznaką za służbę Wehrmachtu.

    Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. 4, 2001.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Strzelecka Piechoty Wehrmachtu do sznura galowego- III Rzesza

    Odznaka Strzelecka Piechoty Wehrmachtu do sznura galowego – III Rzesza

    60,00 

    Odznaka Strzelecka Piechoty Wehrmachtu stanowi część sznura do munduru galowego. W celu pobudzenia zainteresowania żołnierzy strzelectwem, a jednocześnie uznania umiejętności wprawnych strzelców, przyznano serię sznurów strzeleckich w różnych stopniach za umiejętności w strzelaniu z różnych broni. Sznury te, zostały wykonywane były z  linek aluminiowych plecionych z płaską blaszką lub odznaką ze stopu metalu o różnej konstrukcji noszoną na prawym ramieniu, trzymaną pod prawym paskiem naramiennym za pomocą małego szarego guzika. Drugi koniec sznura był przeciągnięty przez klatkę piersiową i przymocowany wewnątrz klapy tuniki do drugiego guzika od kołnierza bluzy.

    Sznury strzeleckie dla wojska zostały pierwotnie wprowadzone rozporządzeniem z 29 czerwca 1936 r. i miały być noszone przez wszystkie stopnie kwalifikacyjne poniżej oficera. Można je było nosić z mundurem paradnym, meldunkowym, wychodzącym i strażnika, ale nie na płaszczu.

    Szybki podgląd
  • Odznaka Schnellboot Kriegsmarine II wersja (Schnellboot-Kriegsabzeichen 2. Form)

    Odznaka Schnellboot Kriegsmarine II wersja (Schnellboot-Kriegsabzeichen 2. Form) – III Rzesza

    55,00 

    Odznaka wojenna Schnellboot została podarowana przez Wielkiego Admirała Raedera, Naczelnego Dowódcę Marynarki Wojennej, 30 maja 1941 roku w uznaniu umiejętności żeglarskich i bezwzględnej woli służby w bitwach z angielskimi okrętami wojennymi.

    Uprawnieni do otrzymania byli członkowie załogi i ofiary łodzi torpedowych, którzy wyróżnili się dobrym przywództwem i rozmieszczeniem na co najmniej 12 patrolach. Istniały wyjątki w przypadku szczególnie wybitnych indywidualnych czynów lub obrażeń spowodowanych wpływem wroga.
    Członkowie załogi Schnellboots, którzy posiadali odznakę wojenną niszczyciela za służbę na Schnellboots, mogli ją wymienić na odznakę wojenną Schnellboot. I odwrotnie, marines, którzy mieli odznakę niszczyciela, a następnie spełnili wymagania dotyczące łodzi motorowych, również mogli otrzymać odznakę łodzi motorowej.

    Tak się złożyło, że marynarze mogli mieć zarówno odznakę niszczyciela, jak i motorówki. 28 stycznia 1943 r. wprowadzono II wersję odznaki Schnellboot-Kriegsabzeichen. Do wymiany nie doszło. Uderzające różnice to kształt łodzi i fal, które teraz wystają poza krawędź, oraz bardziej wyeksponowana została swastyka.

    Oba projekty są autorstwa Peekhaus. Szczególną formą jest odznaka z brylantami, która po raz pierwszy została przyznana w 1942 roku. Tylko 8 nagród jest udokumentowanych.

    Szybki podgląd

Wyświetlanie 733–744 z 1045 wyników