Złoty

Odznaka Młodzieży Hitlerowskiej (ufundowana w 1934 r.) była nagrodą za osiągnięcia sportowe i dobrą wiedzę trenerską. Miało to na celu promowanie wojowniczej postawy młodzieży męskiej wobec obowiązku (wojennego).

„Każdy zdolny, myślący przyszłościowo Hitlerjugend i przywódca Hitlerjugend musi dążyć do zdobycia odznaki Hitlerjugend – tej wysokiej nagrody przyznawanej przez przywódcę Młodzieży Rzeszy”. W szkoleniu ideologicznym Hitlerjugend uczestniczyli co najmniej w ośmiu domowych wieczorach. Dla członków Marynarki Wojennej Hitlerjugend zadania związane ze sportami morskimi zastąpiły warunki do uprawiania sportów terenowych.” (z księgi wyczynowej młodzieży niemieckiej i Hitlerjugend).

Hitler domagał się swoich celów edukacyjnych w sposób propagandowy i obrazowy. W swoim przemówieniu z 14 września 1935 roku zażądał przed 54 000 młodych Hitlerjugend, aby stali się „zwinni jak charty, twardzi jak skóra, twardzi jak stal Kruppa”: „Nic w życiu narodowym nie jest dane za darmo; wszystko musi walczyć i zwyciężać. […] Musisz nauczyć się być twardym, znosić trudności bez załamywania się”.

Odznaka Hitlerjugend przyznawana była w trzech etapach: w żelazie (15 lat), w brązie (16 lat) iw srebrze (17 lat i więcej). Nie było do tego wymagane żadne wysokie indywidualne osiągnięcie, „warunki mógł spełnić każdy Hitlerjugend”.

Po pomyślnym przejściu testów wydajności, Lider Sportu Rzeszy przyznał Złotą odznakę wydajności HJ. W latach 1934-1937 przyznano łącznie 55 277 odznak za osiągnięcia HJ.

Odznaka Lidera Sportowego HJ została podarowana 6 maja 1938 r. przez Przywódcę Młodzieży Rzeszy Baldura von Schiracha. Liderzy HJ powinni być szczególnym wzorem dla młodzieży, a także w coraz większym stopniu spełniać wymagania stawiane jej członkom. Dotyczyło to również sportu. Rozkazem z 18 stycznia 1937 r. ustalono, że wszyscy przywódcy Hitlerjugend i Niemieckiej Młodzieży od Fähnlein i Gefolgschaftsfuhrer wzwyż muszą co roku spełniać warunki Führerzehnkampfes . Odznaka sportowa lidera została przekazana jako zewnętrzny znak osiągnięć. W 1939 roku odznaka została wprowadzona jako ostatni poziom odznaki artystycznej HJ – D. Warunkiem było posiadanie srebrnej odznaki artystycznej HJ. Odznaka sportowa przyznawana była w 2 stopniach w zależności od wieku. Poziom A wydawany był od 7500 punktów, poziom B od 6500 punktów. Odznaka wydawana była na okres 5 lat, podczas których dwukrotnie trzeba było spełnić warunki dziesięcioboju. Pierwsze przyznanie nastąpiło w 1938 r., a następnie corocznie 2 października.