Zobacz nasze produkty

Wyświetlanie 877–888 z 1047 wyników

  • Samolot myśliwiec F15, srebrny, metalowy znaczek na pin/ szpilkę, 29 x 18 mm (#12)

    Samolot myśliwiec F15, srebrny, metalowy znaczek na pin/ szpilkę, 29 x 18 mm (#12)

    8,00 

    Starannie wykonana przypinka w kształcie samolotu myśliwskiego F15 w kolorze srebrnym oksydowanym. Rozmiar 29 x 18 mm. Zapięcie na metalowy pin.

    Szybki podgląd
  • Samolot Boeing 787 Dreamliner, złoty metalowy znaczek na pin/ szpilkę, 28 x 30 mm (#2)

    Samolot Boeing 787 Dreamliner, złoty metalowy znaczek na pin/ szpilkę, 28 x 30 mm (#2)

    8,00 

    Szczegółowo wykonana przypinka w kształcie samolotu Boeing 787 Dreamliner. Rozmiar 28 x 30 mm. Zapięcie na metalowy pin.

    Szybki podgląd
  • Szpanga U-Boot Kriegsmarine (U-Boot Frontspange) - III Rzesza

    Szpanga U-Boot Kriegsmarine (U-Boot Frontspange) – III Rzesza

    50,00 

    Szpanga U-Boot została podarowana 15 maja 1944 roku przez Naczelnego Wodza Marynarki Wojennej Karla Dönitza. 24 listopada 1944 r. odznaka w kolorze srebrnym została przekazana jako najwyższy poziom. Utworzona z pomniejszonej wersji Odznaki Wojennej U-Boota. Był to hołd dla ciągłej ciężkiej pracy załóg U-Bootów przeciwko wrogiej wojnie i statkom handlowym. Ponadto wyeliminowano niesprawiedliwość wobec innych gałęzi zbrojeń, które od dawna posiadały szangii. Szybko wyłoniły się załogi okrętów podwodnych, które przekraczały wymagania dla zwykłej odznaki bojowej okrętu podwodnego.

    Dokładny regulamin przyznawania nagród nie jest do dziś znany. Dönitz zastrzegł sobie prawo do zmiany tego w zależności od sytuacji. Warunkiem przyznania odznaczenia było, oprócz nienagannego przywództwa, pomyślny udział w patrolach czy szczególne zasługi w walce. Jednak praktyka przyznawania nagród była oparta na dniach spędzonych na morzu lub zakończonych patrolach. Szpangii nie musiały być zwracane i były również nadawane pośmiertnie i przekazywane pogrążonym w żałobie.

    Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. IV, 2001.

    Szybki podgląd
  • Specjalny złoto-srebrny Krzyż Zasługi za 50 lat wiernej służby publicznej (Treuedienst-Ehrenzeichen für 50 Jahre 1938) - III Rzesza

    Specjalny złoto-srebrny Krzyż Zasługi za 50 lat wiernej służby publicznej (Treuedienst-Ehrenzeichen für 50 Jahre 1938) – III Rzesza (#20)

    65,00 

    Ta odznaka honorowa została podarowana przez kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera 30 stycznia 1938 roku z okazji 5 rocznicy przejęcia władzy przez narodowych socjalistów. Nagroda składała się z 2 poziomów i poziomu specjalnego:

    •  I stopień nadawany był urzędnikom państwowym, urzędnikom, kolejarzom  i robotnikom po 40 latach wiernej służby w służbie publicznej i był pozłacanym krzyżem.
    • II stopień został nadany po 25 latach służby publicznej i był Krzyżem Srebrnym.
    • Specjalny poziom został przyznany robotnikom i pracownikom sektora prywatnego za 50 lat wiernej służby i był również srebrnym krzyżem, ale dębowy wieniec między ramionami krzyża jest złocony, a na górnej części znajduje się pozłacana liczba – 50 ramię krzyża.

    Na odwrocie napis: – Za wierną pracę (Für treue Arbeit). Oprócz bezpośredniego okresu służby wzięto pod uwagę okresy w Służbie Pracy Rzeszy, studia, służbę i szkolenie wojskowe, uwięzienie bez własnej winy i inne okresy kandydowania itp. Kiedy przyznano wyższy poziom, drugi poziom musiał zostać odrzucony, ale pozostał przy uhonorowanym. 12 sierpnia 1944 r. ponownie rozszerzono Medal Za Lojalność. Złoty liść dębu z numerem 50 na wstędze był ofiarowany na 50 lat. Projekt pochodzi od prof. Richarda Kleina z Monachium. Znanymi producentami byli: W. Deumer, Lüdenscheid, Deschler & Sohn, Monachium, Steinhauer & Lück, Lüdenscheid oraz Wächtler & Lange, Mittweida.

    Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., tom IV, 2001.

    Szybki podgląd
  • Złoty Królewski Order Krzyża Koronnego II klasy z Mieczami 1869-1916 - Cesarstwo Niemieckie

    Złoty Królewski Order Krzyża Koronnego II klasy z Mieczami 1869-1916 – Cesarstwo Niemieckie

    65,00 

    Order Koronny (3 model, wydanie 2) (niem. Königlicher Kronen-Orden Kreuz 2.Klasse mit Schwertern 1869-1916) został nadany przez króla Wilhelma I 18 października 1861 roku na pamiątkę koronacji. Królewski Order Korony początkowo składał się z 4 klas.

    Krzyże od pierwszej do trzeciej klasy miały ramiona krzyża emaliowane na biało, czwarta klasa nie miała krzyży emaliowanych. Klasy I i II zostały odznaczone krzyżem oraz gwiazdą na piersi. W trakcie przyznawania korona w środkowym medalionie miała różne kształty, które informują o okresie przyznawania. Zgodnie z najnowszymi ustaleniami można teraz przypisać 4 modele i okresy produkcji:

    – Pierwszy okres przyznawania od 1861 r. do mniej więcej końca 1862 r. ukazywał koronę bardzo wysoką i nieco podobną do korony austriackiej, tak zwaną czapkę biskupią.
    – Drugi okres nadawania lub model II z lat 1863-1868 posiadał okrągłą, małą koronę. W 1869 mała korona została zastąpiona dużą koroną.
    – Trzecia forma ze złotymi medalionami była przyznawana od 1869 do 1916 roku.

    – Od 1917 do 1918 roku krzyże i medaliony były pozłacane srebrem i można je zaliczyć do czwartego modelu.

    W trakcie ceremonii dokonano wielu dodatków do Orderu Korony. I tak od 1864 r. wszystkim klasom przyznawano także miecze za służbę wojenną. Obchodzącym rocznice otrzymali okrągłe tablice rocznicowe na pierścieniu zespołu. Znane są również nagrody z brylantami. Specjalne formy to krzyże z czerwonym krzyżem lub krzyżem św. Jana na wierzchu. Posiadacze Orderu Czerwonego Orła mogli również otrzymać Bandeau Orderu Czerwonego Orła. Miecze można było przymocować jako miecze do pierścienia na ramieniu krzyża, jako miecze przez środek i ponownie nagradzać przed wrogiem obydwoma mieczami.

    Szybki podgląd
  • Klamra prostokątna retro 59x38 mm, jasny brąz tworzywo, do paska szer. 45 mm

    Klamra prostokątna retro 59×38 mm, jasny brąz tworzywo, do paska szer. 45 mm

    2,50 

    Klamra prostokątna z zaokrąglonymi rogami i prostymi krawędziami z imitacją skóry, rozmiar 59x38m do paska szerokości maksymalnie 45 mm. Wykonana z twardego tworzywa w kolorze jasno brązowym. Klamry są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek.

    Szybki podgląd
  • Klamra prostokątna z obszyciem 45x31 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 32 mm

    Klamra prostokątna z obszyciem 45×31 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 32 mm

    2,30 

    Klamra prostokątna z zaokrąglonymi rogami i lekkim wygięciem wzdłuż krawędzi. Wokół  wytłoczenie imitujące obszycie nitką , rozmiar 45x31m do paska szerokości maksymalnie 32 mm. Wykonana z twardego tworzywa w kolorze brązowym. Klamry są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek.

    Szybki podgląd
  • Klamra prostokątna z obszyciem 56x32 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 40 mm

    Klamra prostokątna z obszyciem 56×32 mm, brązowa tworzywo, do paska szer. 40 mm

    2,50 

    Klamra prostokątna z zaokrąglonymi rogami i lekkim wygięciem wzdłuż krawędzi. Wokół  wytłoczenie imitujące obszycie nitką , rozmiar 56x32m do paska szerokości maksymalnie 40 mm. Wykonana z twardego tworzywa w kolorze brązowym. Klamry są trwałe i doskonale nadają się  do odzieży z dzianiny, płaszczy i kurtek.

    Szybki podgląd
  • Medal kampanii włosko-niemieckiej w Afryce 1943 - III Rzesza

    Medal kampanii włosko-niemieckiej w Afryce 1943 (Italienisch-deutsche Feldzugsmedaille für Afrika 1943) – III Rzesza

    55,00 

    Medal ten został podarowany przez Duce Benito Mussoliniego podczas kampanii afrykańskiej jako nagroda Królestwa Włoch. Deklarację medalu podpisał jednak dopiero 7 stycznia 1943 r. dowódca VII Korpusu Armii Giovanni Magli na Korsyce. Medal ten był również przyznawany alianckim żołnierzom niemieckim. Jedak wypowiedzenie przez Włochy wojny Niemcom 13 października 1943 r. zakazało dalszego noszenia.

    Medal zaprojektował Roberto de Marchi. Medale zostały wykonane we Włoszech w 2 wariantach, brązowym i srebrnym. Nie ma pewności co do znaczenia, ponieważ była to nagroda 1-klasowa. Najwięcej srebrnych medali jest w spuściźnie Luftwaffe. Pomimo krótkiego czasu trwania nagrody, istniało wiele różnych ich form i wykonawców. Medale były wykonane z metali nieżelaznych i metali wojennych, które następnie posrebrzano lub brązowiono. Są medale z wytwórcą i bez producenta na prawym lub lewym brzegu. Kształt wież może być również różny. Najbardziej znanym producentem była firma M. Lorioli & Sons w Mediolanie.

    Szybki podgląd
  • Szarotka Alpejska (Edelweiss) na magnes, kolor srebrny, rozm. 30 x 32 mm

    Szarotka Alpejska (Edelweiss) na magnes, kolor srebrny, rozm. 30 x 32 mm

    15,00 

    Duża, metalowa szarotka z mocowaniem na magnes. Rozmiar 30 x 32 mm.

    Szarotka alpejska występuje w polskich Tatrach i jest pod ścisłą ochroną. Jest rzadkim gatunkiem, który przetrwał od czasów epoki lodowcowej.

    • Ze względu na białe kwiaty szarotka uważana jest w Szwajcarii za symbol czystości, niewinności.
    • Szarotka w 1907 roku została ustanowiona przez cesarza Franciszka Józefa I odznaką austro-węgierskich wojsk alpejskich (strzelcy górscy),
    • Znajduje się w logo Österreichischer Alpenverein, Deutscher Alpenverein oraz Österreichischer Bergrettungsdienst (austriacka górska służba ratunkowa).
    • W formie korpusówki jest noszona na kołnierzach współczesnych mundurów jednostek podhalańskich Wojska Polskiego.
    • Szarotka znajduje się w herbie Podhala Nowy Targ.
    • Szarotka była symbolem używanym przez niemieckie jednostki górskie Wehrmachtu, a obecnie Bundeswehry, zwane Gebirgsjäger. Szarotek używano w formie naszywki na rękaw kurtki mundurowej oraz metalowego emblematu na czapkę (Gebirgsjägermütze), która w niezmienionej formie stosowana jest do dziś przez niemieckie jednostki górskie. W czasie II wojny światowej, skomponowano piosenkę „Es war ein Edelweiss” („Była sobie szarotka”), która z uwagi na swoją charakterystyczną marszową melodie szybko stała się najpopularniejszą piosenką niemieckich jednostek górskich, jak i jedną z najbardziej znanych wojskowych niemieckich piosenek II wojny światowej.

    źródło: Wikipedia

    Szybki podgląd
  • Medal IV stopnia za 4-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 4. Stufe für 4 Jahre) - III Rzesza

    Czarny medal IV stopnia za 4-letnią wierną służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung 4. Stufe für 4 Jahre) – III Rzesza

    55,00 

    Odznaczenia za zasługi dla SS wręczono pierwszy raz 30 stycznia 1938 r., w 5. rocznicę przejęcia władzy przez narodowych socjalistów, kanclerza Adolfa Hitlera. Do nagrody wyznaczone były wszystkie stowarzyszenia oddziałów dyspozycyjnych SS, stowarzyszenia Totenkopf i szkoły SS Junker. W dniu 21 października 1938 r. w drodze rozporządzenia określono wygląd odznaczenia za zasługi.

    Nagroda składała się z 4 poziomów.

    I stopień przyznawano po 25 latach służby,
    II stopień po 12,
    III stopień po 8,
    IV stopień po 4 latach lojalnej służby.

    I i II etap to krzyże w kształcie swastyki o wymiarach 37 x 37 mm, złocone lub posrebrzane. Poziomy 3 i 4 są w formie medalowej. Na wstążkach 1. i 2. poziomu znajdują się 2 Runy Zwycięstwa wyhaftowane w odpowiednim kolorze złotym lub srebrnym.

    Jak wszystkie odznaczenia służbowe w latach 1933-1945, odznaczenie SS noszono na wstędze chabrowej na lewej piersi lub na belce medalowej, przy czym wstęga II i I stopnia przedstawiała tkane runy w wskazanym kolorze (srebrny lub złoty). Gdy przyznawano wyższą nagrodę za zasługi, niższa miała być odrzucana, ale pozostawała własnością osoby, której ją powierzono.

    Do 1945 roku nie wprowadzono żadnych dalszych zmian. Dokładnych numerów nagród nie można już określić, ponieważ była to nagroda masowa. Jednak największą liczbę nagród uzyskano w czwartym i trzecim etapie. Poziom 2 i 1 był noszony w rzadkich przypadkach przez tak zwanych starych wojowników. Odznakę za służbę SS można było również nosić na równi z odznaką za służbę Wehrmachtu.

    Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. 4, 2001.

    Szybki podgląd
  • Gwiazda Krzyża Żelaznego 1939 (Blücherstern 1939) prototyp - III Rzesza

    Gwiazda Krzyża Żelaznego 1939 (Blücherstern 1939) prototyp – III Rzesza

    75,00 

    Gwiazda Wielkiego Krzyża Żelaznego Krzyża (niem . Stern zum Großkreuz des Eisernen Kreuzes) była najwyższym odznaczeniem wojskowym Królestwa Prus i Cesarstwa Niemieckiego. Uznano go za wyższe odznaczenie Wielkiego Krzyża Żelaznego Krzyża.

    Była przyznawana najwybitniejszym generałom, którzy dokonywali wyczynów przywódczych z najwyższą korzyścią dla państwa pruskiego, a później niemieckiego. Został on przyznany tylko dwukrotnie, w odstępie stu lat, feldmarszałkowi Gebhardowi von Blücherowi w 1815 roku za udział w zwycięstwie nad Napoleonem w bitwie pod Waterloo oraz feldmarszałkowi Paulowi von Hindenburgowi 25 marca 1918 roku za prowadzenie niemieckiej bitwy w 1918 roku. wiosenna ofensywa. Hindenburg otrzymał Wielki Krzyż Żelaznego Krzyża 9 grudnia 1916r.

    Nagroda jest powszechnie znana jako „Gwiazda Blüchera” ( Blücherstern ) od pierwszego odbiorcy.

    Opracowano wersję Gwiazdy z czasów drugiej wojny światowej, ale nigdy nie została ona formalnie ustanowiona ani nagrodzona. Po zwycięstwie aliantów w maju 1945 roku armia Stanów Zjednoczonych przejęła jedyny znany prototyp, który był przechowywany w bunkrze. Obecnie jest częścią kolekcji Muzeum Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych (USMA) w West Point w stanie Nowy Jork.

    (źródło: Wikipedia)

    Szybki podgląd

Wyświetlanie 877–888 z 1047 wyników