Odznaki wojskowe
Wyświetlanie 49–60 z 85 wyników
-
Złoty Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy z koroną i mieczami (1914-1918) – Królestwo Bawarii
70,00 złOrder ten został ufundowany przez króla Ludwika II 19 lipca 1866 roku za odważne czyny wojenne, które nie wystarczyły, aby otrzymać Order Maksa Józefa, ale mimo to powinny być honorowane.
Odznaczenie początkowo składało się z 5 klas: Krzyża Wielkiego, Komandora, Kawalera I Klasy, Kawalera II Klasy i Posiadacza Krzyża Zasługi Wojskowej. 26 lutego 1900 roku do Orderu dodano Krzyż Oficerski.
Odznaczenie zajęło pozycję pomiędzy rycerzem I klasy a dowódcą. W 1905 roku książę regent Luitpold zreorganizował zakon i stworzył nowe klasy: Krzyż Wielki, I klasa z Gwiazdą, II klasa z Gwiazdą (Wielki Dowódca), II Klasa (Dowódca), Krzyż Oficerski, III Klasa (Rycerz I Klasy), IV Klasa (Rycerz II Klasy) z koroną i 4. klasa. Krzyż Zasługi Wojskowej dzielił się na I i II klasę. W 1913 roku Krzyż Zasługi Wojskowej został ponownie przeprojektowany.
Order Zasługi Wojskowej III klasy nadawany był od 1914 roku z koroną i bez. Krzyże wykonywano ze złota i pozłacanego srebra. Krzyże pozłacane posiadają srebrne znamiona na krzyżu i mieczach.
Od 1916 roku wszystkie klasy oprócz czwartej wykonywane były z pozłacanego srebra. Na krzyżach wykonanych ze srebra pozłacanego granica dolnego ramienia krzyża jest szersza. Znanymi producentami byli Weiss & Cie, Monachium, Gebrüder Hemmerle, Monachium i Jakob Leser, Straubing. Order Zasługi Wojskowej III klasy z Koroną i Mieczami został nadany 552 razy. Spośród nich 424 były wykonane ze złota. Jednak ze względu na rygorystyczny obowiązek zwrotu zachowało się znacznie mniej krzyży.
Szybki podgląd -
Złoty Medal Orderu Orła Czerwonego III klasy z Koroną i Mieczami (1832) – Cesarstwo Niemieckie
70,00 złKrólewski Order Orła Czerwonego wyłonił się z książęcego brandenburskiego Orderu Czerwonego Orła. 12 czerwca 1792 roku król Fryderyk Wilhelm II (Wielki) potwierdził ten rozkaz jako nagrodę królewską. W ramach zmian wprowadził pruską koronę królewską zamiast korony książęcej, a na odwrocie litery FWR (Friedrich, Wilhelm, Rex czyli Król). Od tego dnia wprowadzono wiele zmian. W 1810 roku król Fryderyk Wilhelm III założył zakon. Order rozszerzono na klasy III i IV, a dla klas I i II dodano jeszcze liście dębu. W 1848 roku umieszczono miecze dla służby wojskowej. W okresie od 1848 do 1854 roku pojawiły się wersje z fioletowym orłem i fioletowym orłem w medalionie, ale od 1854 roku liliowy kolor orła w medalionie został zastąpiony szkarłatem i to już pozostało. W 1832 r. wstęga została podarowana i wręczona rycerzom III stopnia, którzy służyli wiernie zakonowi przez 10 lat lub dłużej. Korona została dodana 12 czerwca 1892 roku dla specjalnych wyróżnień dla wszystkich klas.
Szybki podgląd -
Odznaka Kuratora Śląskiego I klasy 1918 (Schlesisches Bewährungsabzeichen 1 Klasse 1918)
65,00 złOdznaka Śląskiego Kuratora (niem. Schlesisches Bewährungsabzeichen), zwaną także Orłem Śląskim, została nadana 16 czerwca 1918 r z Dowództwa Generalnego VI Korpusu Wojskowego.
Projekt odznaki honorowej wyszedł od wrocławskiego rzeźbiarza prof. Theodora von Gosena. Nadawany był jako widoczny symbol wszystkim bojownikom, którzy brali udział w obronie ojczyzny śląskiej w latach 1918 i 1919. Nagroda ta składała się z 2 klas. 2. Klasa za 3 miesiące służby i 1 klasa na 6 miesięcy służby w tej jednostce. W wyjątkowych przypadkach II stopień mógł być nadawany także osobom cywilnym, jeżeli pełnił służbę obronną i zamieszkiwał na terenie Śląska. I klasy nie nadano ludności cywilnej. Za dekorację odbiorca musiał zapłacić sam. Ceremonia wręczenia nagród miała zakończyć się w 1919 roku.
Jednak wraz z wybuchem III powstania polskiego w 1921 roku nagroda została odnowiona przez Samoobronę Górnego Śląska. W 1921 roku emerytowany generał porucznik Hoefer rozszerzył tę nagrodę o miecze i liście dębu. W sumie powstało 8 różnych poziomów: 2. klasa, 2. klasa z liśćmi dębu, 2. klasa z mieczami, 2. klasa z mieczami i liśćmi dębu, 1. klasa, 1. klasa z liśćmi dębu, 1. klasa z mieczami, 1. klasa. Zajęcia z mieczami i liśćmi dębu.
W 1933 roku „Orzeł Śląski” został uznany za odznaczenie państwowe i może być nadal noszony w Republice Federalnej Niemiec. Dostępne są warianty z czernionego żelaza, czernionego metalu nieżelaznego lub posrebrzanego.
Szybki podgląd -
Odznaka Służbowa Ratownictwo Górskie – Policja Pomocnicza (Dienstabzeichen Bergwacht – Hilfspolizei) – III Rzesza
60,00 złInsygnia policji pogotowia górskiego zostały wprowadzone prawdopodobnie około 1942 roku w czasie II wojny światowej. Tłem tego było zaprzysiężenie ratowników górskich na funkcjonariuszy policji pomocniczej po rozpoczęciu wojny. Pod koniec wojny w 1944 r. pogotowie górskie zostało nawet podporządkowane jednostkom wojskowym.
Ratownictwo górskie było w rzeczywistości organizacją pomocową, ratowniczą i porządkową dla alpejskiego kraju i trudnego terenu. Pierwsze służby ratownictwa górskiego powstały w Niemczech w 1920 r., a wkrótce potem pogotowie górskie pod patronatem Niemieckiego Czerwonego Krzyża. W 1923 r. pogotowie górskie było już podzielone na 3 wydziały: Monachium, Chiemgau i Allgäu.
W Austrii powstanie pierwszego pogotowia górskiego datuje się na rok 1896. Tam jako pierwszy na świecie powstał Wiedeński Komitet Ratownictwa Alpejskiego (ARAW). W następnych latach w 1898 r. powstało Towarzystwo Ratownictwa Alpejskiego w Innsbrucku, w 1898 r. Komitet Ratownictwa Alpejskiego w Monachium, w 1901 r. w Salzburgu, a w 1902 r. w Grazu. Po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów w 1933 r. w ramach proces konformizmu.
Po aneksji Austrii w 1938 r. tamtejsze stowarzyszenia zostały również włączone do Niemieckiego Górskiego Pogotowia Ratunkowego. W 1939 r. pogotowiu górskiemu powierzono także zadanie ochrony przyrody w kraju alpejskim.
Nie wiadomo dokładnie, od którego roku pogotowie górskie zostało zaprzysiężone jako pomoc policyjna. Odznaki ofiarowane lub noszone w tym celu są oznaczone odpowiednią nazwą wydziału lub obszaru. Ze względu na krótki czas trwania do końca wojny i nieliczne osoby, które były uprawnione do noszenia tych odznak, są one bardzo rzadkie. Dodatkowo, plakietki są zawsze opatrzone zaczernionym numerem przewoźnika.
Szybki podgląd -
Medal Straży Pożarnej 2 stopnia 1936 (Reichsfeuerwehr-Ehrenzeichen 2. Stufe) – III Rzesza
55,00 złMedal Straży Pożarnej został podarowany 22 czerwca 1936 roku przez Wilhelma Fricka, ministra spraw wewnętrznych Rzeszy za zasługi w gaszeniu pożarów. Krzyże zostały przekazane w 2 klasach. Do 1938 r. oba krzyże były posrebrzane i różniły się wielkością (I kl. 58,5 mm lub 49 mm i II kl. 43 mm) oraz sposobem noszenia. Krzyż I kl. noszony był jako krzyż wtykowy, II kl. na wstędze. 30 stycznia 1938 r. na rozkaz Adolfa Hitlera przeprojektowano odznakę honorową. Oba stopnie były teraz noszone na wstędze i miały ten sam rozmiar (43 mm). Pierwsza klasa była teraz pozłacana, druga klasa pozostała posrebrzana. I stopień nadawany był członkom zawodowych i ochotniczych straży pożarnych oraz innym osobom szczególnie zasłużonym w dziedzinie gaszenia pożarów lub wyróżniającym się szczególnie odważnym i zdecydowanym zachowaniem w gaszeniu pożarów. Odznaką honorową II klasy honorowano czynnych członków uznanych zawodowych i ochotniczych straży pożarnych, którzy przepracowali 25 lat. I stopień, jako odznaczenie szczególnie cenne, nadawany był tylko czynnym strażakom, którzy z narażeniem życia wielokrotnie i wyjątkowo zasłużyli się w gaszeniu pożarów. Jeśli spełnione są wymagania dotyczące przyznania Medalu Ratownictwa, powinien on zostać przyznany w pierwszej kolejności. Projekt pochodzi od Herberta Knötel d.j. z Berlina. Krzyże wykonywano bez wytwórcy i rzadko z oznaczeniem wytwórcy. Nie było obowiązku zwrotu.
Źródło: J. Nimmergut, Niemieckie ordery i odznaczenia do 1945 r., t. IV, 2001.
Szybki podgląd -
Order Niemiecki II klasy, Złoty Krzyż Order Szyi (der Deutsche Orden Halsorden) – III Rzesza
260,00 złNiemiecki Order NSDAP. Od 1943 roku było to najwyższe odznaczenie narodowosocjalistycznej Rzeszy Niemieckiej. W Niemczech odznaka jest jednym z antykonstytucyjnych narzędzi propagandy. Jego produkcja, publiczne posiadanie lub dystrybucja są zabronione.
Order, podarowany przez Adolfa Hitlera, został po raz pierwszy przyznany pośmiertnie Fritzowi Todtowi 12 lutego 1942 roku. Według Hitlera Order miał uhonorować „najwyższe zasługi […], które Niemiec może zdobyć dla swojego ludu”. Według Hitlera były to osiągnięcia, dla których w pewnych okolicznościach nie można w ogóle ogłosić awansu. Czyny 200 nosicieli Krzyża Rycerskiego nie przeważyły jednorazowego osiągnięcia Fritza Todta. Hitler planował nadanie orderowi charakteru rycerskiego, z kapitułą i z senatem, który miał mieć prawo przyjmowania i wykluczania kawalerów. Nie doszło do tego ze względu na wypadki wojenne i niewielką liczbę odznaczonych.
Z powodu unikatowości tego odznaczenia nie jest pewne, czy zachował się jakikolwiek oryginał.
Projekt godła Orderu pochodził od Benno von Aren’a, jedynym producentem była firma Wilhelm Deumer w Lüdenscheid.
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Medal Honorowy za opiekę nad Ludnością Niemiecką 3 klasy 1939 – III Rzesza
50,00 złOdznaka Opieki Społecznej (niem. Ehrenzeichen für deutsche Volkspflege) była niemiecką Nagrodą Cywilną ustanowioną przez Adolfa Hitlera 1 maja 1939 r. za zasługi w sektorze socjalnym. Odznaka została wydana w trzech klasach i została nagrodzona za szeroki wachlarz usług. Słowa wstępne tego dekretu brzmiały: Za usługi w zakresie opieki, zimowej opieki nad chorymi i rannymi w czasie pokoju i wojny, pogotowia ratunkowego, opieki nad narodowością i opieki nad Niemcami towarzysze krajowi za granicą, przekazuję „Honorową Odznakę za niemieckie dobro publiczne”. Nagroda zajęła miejsce Honorowej Odznaki Niemieckiego Czerwonego Krzyża. Dekret podpisali Hitler, Rudolf Hess, Wilhelm Frick, Franz Seldte, Joseph Goebbels, Joachim von Ribbentrop, Wilhelm Keitel i szef Kancelarii Prezydenta dr. Ottona Meissnera.
Odznaczenie przyznawano hojnie zaprzyjaźnionym „obcokrajowcom” z którymi Rzesza chciała się zaprzyjaźnić. Takimi odbiorcami byli Mussolini, Olga Księżna Jugosławii i matka Egipskiego króla Farouka.
(źródło: internet)
Szybki podgląd -
Krzyż Matki Srebrny (Mutterkreuz in Silber), III Rzesza
40,00 złKrzyż Honorowy Niemieckiej Matki (niem. Ehrenkreuz der Deutschen Mutter), nazwa skrócona Krzyż Matki (Mutterkreuz) został ustanowiony 16 grudnia 1938 r. jako odznaczenie w formie orderu przez NSDAP . Miał on pełnić dla matek podobną funkcję jak Krzyż Żelazny dla żołnierzy, wspólnocie narodowej symbolizując Matkę wielodzietną uhonorowaną za swoje „życie i zdrowie”, zaangażowanie w poród i wychowanie dziecka. Adolf Hitler, w imieniu którego przyznano zaszczyt, opisał macierzyństwo jako „pole bitwy” kobiet. Tylko kilka matek odmówiło nagrody.
Podobnie jak w przypadku zakonu wojskowego, istniały różne stopnie Krzyża Matki. Wartość została podzielona według liczby dzieci: matki z czwórką lub więcej dzieci otrzymały brązowy krzyż matki, dzieci z sześcioma i więcej dziećmi otrzymały srebrny, a ośmiorga i więcej dzieci otrzymało złoty krzyż matki. Składał się z wisiorka w kształcie krzyża ze swastyką pośrodku, otoczonego napisem „Matka Niemka”. Matki miały nosić nagrodę na niebiesko-białej wstążce na szyi lub jako miniaturowy krzyżyk na klapach podczas uroczystych okazji. Aby zachować dostojny charakter zaszczytu, niedopuszczalne było noszenie krzyża matki w życiu codziennym oraz w odzieży roboczej.
Odznaczenie, wzorowane na krzyżu teutońskim (krzyżackim).
Nadawano je w ramach tzw. „Wojny urodzeń” (Geburtenkrieg). Otrzymać go mogły tylko określone kobiety (spełniające m.in. kryteria rasowe). Z góry wykluczone były matki „aspołeczne”, jak również „rasowo” lub „umysłowo małowartościowe”.
Każda posiadaczka Krzyża Matki miała prawo do publicznego pozdrowienia (tzw. salutu rzymskiego) od członków Hitlerjugend, preferencyjnego traktowania w urzędach i pierwszeństwa przy zajmowaniu miejsc w transporcie publicznym.
Z drugiej strony, ludność prześmiewczo nazywała to odznaczenie „orderem króliczym”.Łącznie przyznano ponad 5,5 mln krzyży.
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Przypinka niemiecka z okresu II wojny światowej, znaczek na pin/ szpilkę, kolor srebrny
22,00 złNiemiecka przypinka bojowa z czasów II wojny z usuniętymi symbolami nazistowskimi. Do wpięcia w klapę marynarki. Rozmiar 30 x 30 mm, kolor srebrny.
Szybki podgląd -
Order Pour le Mérite (Za zasługę) na wstędze (wersja płaska) – Cesarstwo Niemieckie i III Rzesza
65,00 złPour le Mérite (fr. „Za Zasługę”) – najwyższy pruski order wojskowy do 1918 roku oraz wysokie odznaczenie cywilne do chwili obecnej.
Order Pour le Mérite został ustanowiony przez króla pruskiego Fryderyka II w 1740 r. i nadano go zarówno jako odznaczenie wojskowe jak i cywilne. Król Fryderyk chciał autentycznego, powszechnie uznawanego porządku zasług, aby zapewnić poczucie państwa i ekspansywny program polityczny.
Rozkaz został wprowadzony nieoficjalnie, bez dokumentacji. Ernst Philippe Collivaux otrzymał zlecenie na produkcję wczesnych krzyży, które były oparte na Order de la Générosité. Jednak korona królewska znajdowała się u góry krzyża. Pierwszym laureatem nagrody w czerwcu 1740 r. był adiutant generalny króla, pułkownik Hans Christof Friedrich von Hacke. Nagrody Pour le Mérite zostały ogłoszone po raz pierwszy podczas kampanii holenderskiej w berlińskiej gazecie w 1787 r.
Order został nazwany po francusku, ponieważ w tym czasie francuski był wiodącym językiem międzynarodowym i najmodniejszym na dworze Fryderyka.
Po utworzeniu federalnie zorganizowanego Cesarstwa Niemieckiego odznaczenia pruskie zasadniczo przybrały status odznaczeń cesarskich, mimo że nadal przyznawano odznaczenia wielu innych państw niemieckich. W 1794 r. odznaczono 694 rycerzy. W styczniu 1810 r. król Fryderyk Wilhelm III zadeklarował, że odznaczenie może być przyznane tylko za czynną służbę wojskową. Przed tą datą został przyznany zarówno za cele wojskowe, jak i polityczne. W marcu 1813 r. jako dodatkowe wyróżnienie dodano złote liście dębu, co wskazywało na nadzwyczajne zasługi w walce. Ten zaszczyt był zwykle zarezerwowany dla wysokich rangą urzędników. Do pierwszej wojny światowej liście dębu wskazywały, że dana osoba otrzymała drugą lub wyższą nagrodę Pour le Mérite. Jednak odznaczani byli zazwyczaj wysocy rangą oficerowie. Do 1817 r. nie wolno było już nosić obu odznaczeń jednocześnie. W 1832 r. zdecydowano, że złote litery inskrypcji nie będą już złote, lecz będą inkrustowane metalem. Jednak pierwsze zmiany czcionki z kursywy na antykwę można zobaczyć około 1777/1778 przez złotnika Daniela Baudessona. W 1844 r. do krzyży zakonników, którzy byli członkami od co najmniej 50 lat, można było dodać koronę wieńczącą. W 1842 r. król Fryderyk Wilhelm IV ustanowił odrębną klasę cywilną, Pour le Mérite ds. Nauki i Sztuki. Nagroda obejmowała trzy sekcje: przyrodniczą, humanistyczną i plastyczną.
W 1866 r. król Prus Wilhelm I (Wilhelm Friedrich Ludwig) dodał Wielki Krzyż z Gwiazdą Wielkiego Krzyża jako stopień orderowy. Wielki Krzyż został przyznany tylko pięciu laureatom, królowi pruskiemu Wilhelmowi I, księciu koronnemu Fryderykowi Wilhelmowi i księciu Fryderykowi Karolowi pruskiemu, carowi Rosji Aleksandrowi II oraz feldmarszałkowi Helmuthowi von Moltke. W 1873 r. wprowadzono liście dębu do Wielkiego Krzyża.
Nagroda zyskała międzynarodową sławę w czasie I wojny światowej, a jej najsłynniejszymi odbiorcami byli piloci niemieckiego lotnictwa wojskowego. Na początku 1917 r. pilot musiał zniszczyć 17 samolotów wroga, a pod koniec wojny liczba ta wzrosła do 30. Jednym z najsłynniejszych laureatów nagrody był lotny as Manfred von Richthofen, zwany Czerwonym Baronem.
W 1918 roku, po zakończeniu I wojny światowej, zakończył się państwowy mecenat zakonu. Zniesiono klasę wojskową zakonu; jednak stan cywilny pozostał, a członkowie przywrócili zakon jako odrębną organizację, z nowymi zasadami i nową procedurą nominacji. Wielki Krzyż przyznawany był pięciokrotnie, jak wspomniano powyżej. Jest znacznie większy niż krzyż, ma wymiary 60-67 mm i ma duży centralny medalion z portretem Fryderyka Wielkiego po lewej stronie.
Krzyż Wielki z Liśćmi Dębu został dwukrotnie odznaczony: następcą tronu pruskiego Fryderyka Wilhelma i księcia pruskiego Fryderyka Karola. Krzyż i Gwiazda zostały wykonane przez nadwornego złotnika Johanna Georga Hossauera, a wyprodukowane przez Sy & Wagner.
Po przejęciu władzy przez nazistów, Pour le Mérite zaczął być ponownie nadawany jako cywilne odznaczenie państwowe. Do śmierci w 1934 nadawał go Paul von Hindenburg, następnie Adolf Hitler. Pod kierownictwem Hermanna Göringa, który posiadał ten order, Gestapo dokonało przeglądu poprzednio odznaczonych pod kątem ich „poprawności” i czystości rasowej, w efekcie czego odebrano odznaczenie m.in. Käthe Kollwitz.
Po II wojnie światowej ponownie powstał ruch na rzecz przywrócenia tego orderu i w 1952 Prezydent Niemiec Theodor Heuss przywrócił order Pour le Mérite jako nadawany przez niezależną organizację pod patronatem Prezydenta Niemiec. Jest to obecnie odznaczenie prestiżowe, lecz pozbawione oficjalnego statusu odznaczenia państwowego, który ma np. Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Ilość członków jest ograniczona do 40 osób. Z Polaków otrzymali go: Witold Lutosławski (1993), Andrzej Szczypiorski (1995), Magdalena Abakanowicz (1999) i Bronisław Geremek (2002).
(źródło: Wikipedia i internet)
Szybki podgląd -
Odznaka pamiątkowa wojny pod Sanem 1870/ 1871 – Cesarstwo Pruskie
42,00 złOdznaka Zur Erinnerung an 1870 (Na pamiątkę 1870) – odznaka kombatantów, którzy brali udział w wojnie francusko-pruskiej 1870/1871 i zwycięstwie pod Sedanem. Bitwa pod Sedanem miała miejsce 1 i 2 września 1870 roku podczas wojny francusko-pruskiej. Konsekwencją bitwy była kapitulacja cesarza Napoleona III wraz z jego armią, zwycięstwo Prus i ich sprzymierzeńców w wojnie, chociaż walka była kontynuowana przez nowy rząd francuski. Bitwa została wyróżniona przez Edgara Vincenta D’Abernon jako jedna z 18 bitew decydujących o losach świata.
120-tysięczna francuska Armia „Châlons” – dowodzona przez marszałka Patrice’a Mac-Mahona, w towarzystwie cesarza Francuzów Napoleona III – próbowała przerwać oblężenie Metz. Jednakże pruskie armie „Moza” i 3 Armia – dowodzone przez feldmarszałka Helmuta von Moltke, w towarzystwie pruskiego króla Wilhelma I i pruskiego kanclerza Ottona von Bismarcka – okrążyły wojska Mac-Mahona w Sedanie. Marszałek Patrice Mac-Mahon został ranny podczas starć, a dowództwo zostało przekazane generałowi Auguste-Alexandre Ducrot. Klęska Francji została spowodowana brakiem jednolitego kompetentnego dowództwa, nieudolną taktyką i słabszą artylerią.
2 września 1974 r. obchodzono po raz pierwszy „Der Tag der siegreichen Schlacht bei Sedan im Deutsch-Französischen Krieg 1870/71 als deutscher Nationalfeiertag begangen” – dzień zwycięstwa w bitwie pod Sedanem w wojnie niemiecko-francuskiej 1870-71 jako niemieckie święto narodowe.
Odznaka jest rzadka.
źródło: Internet
Szybki podgląd -
Szarotka Alpejska (Edelweiss) na magnes, kolor srebrny, rozm. 30 x 32 mm
15,00 złDuża, metalowa szarotka z mocowaniem na magnes. Rozmiar 30 x 32 mm.
Szarotka alpejska występuje w polskich Tatrach i jest pod ścisłą ochroną. Jest rzadkim gatunkiem, który przetrwał od czasów epoki lodowcowej.
- Ze względu na białe kwiaty szarotka uważana jest w Szwajcarii za symbol czystości, niewinności.
- Szarotka w 1907 roku została ustanowiona przez cesarza Franciszka Józefa I odznaką austro-węgierskich wojsk alpejskich (strzelcy górscy),
- Znajduje się w logo Österreichischer Alpenverein, Deutscher Alpenverein oraz Österreichischer Bergrettungsdienst (austriacka górska służba ratunkowa).
- W formie korpusówki jest noszona na kołnierzach współczesnych mundurów jednostek podhalańskich Wojska Polskiego.
- Szarotka znajduje się w herbie Podhala Nowy Targ.
- Szarotka była symbolem używanym przez niemieckie jednostki górskie Wehrmachtu, a obecnie Bundeswehry, zwane Gebirgsjäger. Szarotek używano w formie naszywki na rękaw kurtki mundurowej oraz metalowego emblematu na czapkę (Gebirgsjägermütze), która w niezmienionej formie stosowana jest do dziś przez niemieckie jednostki górskie. W czasie II wojny światowej, skomponowano piosenkę „Es war ein Edelweiss” („Była sobie szarotka”), która z uwagi na swoją charakterystyczną marszową melodie szybko stała się najpopularniejszą piosenką niemieckich jednostek górskich, jak i jedną z najbardziej znanych wojskowych niemieckich piosenek II wojny światowej.
źródło: Wikipedia
Szybki podgląd
Wyświetlanie 49–60 z 85 wyników
