Niemieckie
Wyświetlanie 25–36 z 189 wyników
-
Odznaka za odbycie rejsów bojowych na jednostkach nawodnych (Kriegsmarine) – III Rzesza
55,00 złOdznaka Ciężkiej Floty była głównie przeznaczona dla załóg pancerników i krążowników, ale także innych okrętów uczestniczących w bitwie morskiej. Automatycznie przyznawana była pośmiertnie poległym w boju lub rannym. Marynarzom krążowników i pancerników odznakę przyznawał dowódca zespołu operacyjnego (flotylli) a pozostałym kwatera główna Kriegsmarine. Odznaka została ustanowiona pod kierownictwem Admirała Ericha Raedera, szefa sztabu Kriegsmarine, 30 kwietnia 1941 roku dla biorących udział w operacjach morskich, głownie przeciwko Royal Navy, marynarzy Kriegsmarine. Projekt odznaki opracował a także był jej głównym producentem Adolf Bock z Berlina.Ciekawostką jest fakt nadawania odznaki przed jej oficjalnym ustanowieniem w kwietniu 1941 roku.
Kryteria przyznawania :
– 12 tygodni służby na pancerniku lub krążowniku oraz nienaganna postawa.Kryteria były zaniżane w następujących przypadkach:
– dla poległych lub rannych podczas misji morskiej
– uczestnictwo w misji morskiej zakończonej sukcesem
– uczestnictwo w operacji „Rawalpindi” lub „Jan Mayen”Nosiło się ją standardowo na lewej kieszeni na piersi poniżej Krzyża Żelaznego 1 Klasy jeśli posiadacz odznaki był nim już wcześniej udekorowany.
Szybki podgląd -
Odznaka Afrika Korps (DAK), Batalion Czołgów Ciężkich, kolor złoty, roz. 31 x 26 mm
23,00 złAfrika Korps (Afrikakorps, pełna nazwa: Deutsches Afrikakorps – DAK) – niemiecki korpus ekspedycyjny utworzony 12 lutego 1941 w celu udzielenia wsparcia siłom włoskim w Afryce Północnej pobitym przez Brytyjczyków w wyniku rozpoczętej 7 grudnia 1940 operacji Compass. Na czele DAK stanął gen. Erwin Rommel.
Odznaka Batalionu Czołgów Ciężkich, kolor złoty, rozmiar 31 x 26 mm. Mocowanie przy pomocy metalowej agrafki.
Szybki podgląd -
Gwiazda Orderu Niemieckiego 3 klasy (Deutscher Orden des Großdeutschen Reiches mit dem Stern) Złoty Krzyż – III Rzesza
85,00 złOrder Niemiecki – najwyższe odznaczenie III Rzeszy za zasługi wojenne lub cywilne, nadawane w latach 1942–1945. Order został ustanowiony latem roku 1942 przez führera i kanclerza III Rzeszy, zwanej teraz Rzeszą Wielkoniemiecką, Adolfa Hitlera, w celu nagradzania obywateli niemieckich za wybitne zasługi dla państwa i partii narodowosocjalistycznej NSDAP. Bodźcem do stworzenia odznaczenia były mające miejsce w 1942 roku zgony dwóch bliskich współpracowników Hitlera, Fritza Todta (w lutym) i Reinharda Heydricha (w czerwcu). Zaczęto go po cichu nazywać „orderem umrzyków”, gdyż z jedenastu zanotowanych nosicieli odznaczenia aż siedmiu otrzymało je post mortem. Ostatnimi udekorowanymi byli gauleiter Wrocławia Karl Hanke, odznaczony 12 dni przed śmiercią Hitlera oraz ostatni przywódca Hitlerjugend (Reichsjugendführer) Arthur Axmann, który do końca wytrwał w Führerbunker u boku Hitlera i otrzymał order 2 dni przed samobójstwem swego wodza.
Zaprojektowany prawdopodobnie przez samego Hitlera order miał być nadawany w dwóch klasach, jako dekoracja na szyję i jako oznaka noszona na agrafie na piersi, nie wiadomo jednak czy ową drugą klasę ktoś kiedykolwiek otrzymał. Awers dekoracji I klasy to emaliowany na czarno tzw. Krzyż Ruperta (typ Żelaznego Krzyża), ale z węższymi zakończeniami ramion i ze złotymi bordiurami, z odznaką partyjną NSDAP w medalionie środkowym oraz ze złotymi orłami herbu państwowego III Rzeszy między ramionami krzyża. Rewers był nieemaliowany.Hitler planował nadanie orderowi charakteru rycerskiego, z kapitułą i z senatem, który miał mieć prawo przyjmowania i wykluczania kawalerów. Nie doszło do tego ze względu na wypadki wojenne i niewielką liczbę odznaczonych.Z powodu unikatowości tego odznaczenia nie jest pewne, czy zachował się jakikolwiek oryginał. Na rynku numizmatycznym kursuje wiele kopii, wykonanych po 1945 z oryginalnych matryc.
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Odznaka Partyjna DVG Westmark (Lothr.) – III Rzesza
35,00 złOdznaka członkowska NSDAP Niemieckiego Związku Towarzyszy Ludowych Westmark (Lothr.) (Deutscher Volksgenossenbund/German Volks-Comrade Union) noszona była przez Niemców mieszkających w regionie Alzacji i Lotaryngii we Francji, którzy poparli przyłączenie tego regionu do III Rzeszy Niemieckiej w 1938 roku. Chociaż nie byli formalnie związani z NSDAP, powielili projekt swojej odznaki członkowskiej, ale odwrócili kolory.
Szybki podgląd -
Wczesny wzór orła na czapkę członków SS, SA i NSDAP – III Rzesza
50,00 złWczesny wzór orła zaprojektowany przez Hitlera i wprowadzony do umundurowania 4 listopada 1927 r. Początkowo noszony na czapkach przez członków SS ,SA i NSDAP, potwierdzał członkostwo w partii.
Szybki podgląd -
Orzeł Niemiecki do czapki oficerskiej, oficera Wehrmachtu (stare srebro) – III Rzesza
45,00 złOrzeł Niemiecki III Rzeszy do czapki oficerskiej noszonych przez oficerów Wehrmachtu.
Szybki podgląd -
Krzyż Matki Złoty (Mutterkreuz in Gold) złoty, III Rzesza
40,00 złKrzyż Honorowy Niemieckiej Matki (niem. Ehrenkreuz der Deutschen Mutter), nazwa skrócona Krzyż Matki (Mutterkreuz) został ustanowiony 16 grudnia 1938 r. jako odznaczenie w formie orderu przez NSDAP . Miał on pełnić dla matek podobną funkcję jak Krzyż Żelazny dla żołnierzy, wspólnocie narodowej symbolizując Matkę wielodzietną uhonorowaną za swoje „życie i zdrowie”, zaangażowanie w poród i wychowanie dziecka. Adolf Hitler, w imieniu którego przyznano zaszczyt, opisał macierzyństwo jako „pole bitwy” kobiet. Tylko kilka matek odmówiło nagrody.
Podobnie jak w przypadku zakonu wojskowego, istniały różne stopnie Krzyża Matki. Wartość została podzielona według liczby dzieci: matki z czwórką lub więcej dzieci otrzymały brązowy krzyż matki, dzieci z sześcioma i więcej dziećmi otrzymały srebrny, a ośmiorga i więcej dzieci otrzymało złoty krzyż matki. Składał się z wisiorka w kształcie krzyża ze swastyką pośrodku, otoczonego napisem „Matka Niemka”. Matki miały nosić nagrodę na niebiesko-białej wstążce na szyi lub jako miniaturowy krzyżyk na klapach podczas uroczystych okazji. Aby zachować dostojny charakter zaszczytu, niedopuszczalne było noszenie krzyża matki w życiu codziennym oraz w odzieży roboczej.
Odznaczenie, wzorowane na krzyżu teutońskim (krzyżackim).
Nadawano je w ramach tzw. „Wojny urodzeń” (Geburtenkrieg). Otrzymać go mogły tylko określone kobiety (spełniające m.in. kryteria rasowe). Z góry wykluczone były matki „aspołeczne”, jak również „rasowo” lub „umysłowo małowartościowe”.
Każda posiadaczka Krzyża Matki miała prawo do publicznego pozdrowienia (tzw. salutu rzymskiego) od członków Hitlerjugend, preferencyjnego traktowania w urzędach i pierwszeństwa przy zajmowaniu miejsc w transporcie publicznym.
Z drugiej strony, ludność prześmiewczo nazywała to odznaczenie „orderem króliczym”.Łącznie przyznano ponad 5,5 mln krzyży.
(źródło: Wikipedia)
Szybki podgląd -
Odznaka Pancerna Luftwaffe (Panzer Abzeichen der Luftwaffe) – III Rzesza
55,00 zł3 listopada 1944 r. marszałek Rzeszy Goring ustanowił odznakę pancerną, bardziej znaną jako odznaka pancerna Luftwaffe, aby uhonorować oddziały pancerne dywizji polowych Luftwaffe. Do tego czasu wykwalifikowany personel Luftwaffe otrzymywał odpowiednią odznakę pancerną Heer.
Odznaka szturmowa Luftwaffe przyznawana jest w dwóch wersjach:
Pierwsza wersja składała się ze srebrnego wieńca z liści dębu i latającego orła Luftwaffe z czarnym czołgiem pośrodku. Odznaki te otrzymywali dowódcy czołgów, strzelcy, kierowcy, radiotelegrafiści, ekipy remontowe i ich personel medyczny.
Druga wersja była identyczna z pierwszą, z wyjątkiem tego, że wieniec z liści dębu był czarny. Grenadierzy pancerni, opancerzone jednostki rozpoznawcze i dołączony do nich personel medyczny kwalifikowali się do tej nagrody.
Oba style odznak były przyznanawane za trzy starcia bojowe w trzech różnych dniach. Jak wspomniano powyżej, wersje ze srebrnym wieńcem były przyznawane załogom pancernym, ekipom naprawczym i przydzielonemu personelowi medycznemu, podczas gdy wersja z czarnym wieńcem była przyznawana grenadierom pancernym, opancerzonym jednostkom zwiadowczym i ich personelowi medycznemu.
Odznaka była noszona jako przypinka po lewej stronie klatki piersiowej na służbie i poza nią we wszystkich mundurach Wehrmachtu. Można go było również nosić do wszystkich mundurów partyjnych i państwowych. Zredukowana forma (igła 16 mm) nagrody mogła być noszona na lewej klapie płaszcza dla odzieży cywilnej. Podczas uroczystych okazji dopuszczano odpowiednią miniaturową zawieszkę do łańcuszka od fraka. Pierwotnie był tylko jeden poziom odznaki, dalszy przebieg wojny w końcu sprawił, że konieczne stało się stworzenie wyższych poziomów dla Odznaki Szturmu Pancernego Luftwaffe. Wynikało to z faktu, że coraz więcej członków formacji pancernych przekraczało warunki przyznania Pancernej Odznaki Szturmowej Luftwaffe. Dekretem z 10 listopada 1944 r. Göring ostatecznie zatwierdził ich wprowadzenie. Otrzymana klasyfikacja była następująca:
1 poziom: Odznaka szturmowa Luftwaffe
2 poziom: z numerem misji 25
3 poziom: z numerem misji 50
4 poziom: z numerem misji 75
5 poziom: z numerem misji 100Obliczenia dni operacyjnych można było rozpocząć 11 listopada 1944 r. Według obecnego stanu wiedzy do końca wojny nie przyznano żadnych etapów z liczbą misji. Można jednak zweryfikować indywidualne wpisy Soldbuch dotyczące egzemplarzy z numerem użytkowym.
Szybki podgląd -
Srebrna odznaka II stopnia NSDAP za 15 lat służby – III Rzesza
55,00 złNagroda Dienstauszeichnung der NSDAP została przekazana dekretem z 2 kwietnia 1939 r. przez kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera za zasługi dla wszystkich członków partii, niezależnie od tego, czy byli liderami grupy, czy tylko członkami. Fuhrer chciał w ten sposób docenić wieloletnią lojalną pracę w służbie NSDAP. Nie miało znaczenia, czy praca ta miała charakter etatowy, czy wolontariacki. Nagroda za usługi przyznawana była w 3 stopniach. Pierwszy poziom był złotym krzyżem z białymi emaliowanymi ramionami krzyża, drugi poziom był srebrnym krzyżem z niebieskimi emaliowanymi ramionami krzyża, a trzeci poziom to brązowy krzyż bez emalii. Złoto przyznano po 25 latach, srebro po 15 latach, a brąz po 10 latach wiernej służby. Wykonano okazy z lekko zakrzywionymi ramionami krzyża i płaskimi krzyżami.
Nagroda za służbę była noszona na dużej sztabie medalowej. Niezwykłe było to, że kobiety nosiły nagrodę na szyi na wstążce o szerokości 15 mm (tak jak w przypadku Krzyża Matki). Tylko odpowiednie wstążki były noszone na małej sztabce medalowej. Jeśli przyznano wyższy poziom, niższy poziom nie musiał być odrzucany, można go było kontynuować.
źródło: Internet
Szybki podgląd -
Odznaka za Walkę z Bandami, stare srebro (Bandenkampfabzeichen) – III Rzesza
47,00 złOdznaka za Walkę z Bandami (niem. Bandenkampfabzeichen) – niemieckie odznaczenie ustanowione przez Adolfa Hitlera 29 stycznia 1944 (przepisy wykonawcze wydano 30 stycznia 1944), związane początkowo między innymi z walkami przeciwko partyzantom Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii. Rozkazem z 31 lipca 1942 Reichsführer-SS Heinrich Himmler zakazał używania w oficjalnych dokumentach terminu „partyzant”, nakazując w zamian stosowanie określeń: „bandyta” i „bandy”. Używano ich odtąd w odniesieniu do wszystkich antyniemieckich ruchów partyzanckich i konspiracyjnych działających w okupowanej Europie.
Dla przykładu SS-Obergruppenführer Erich von dem Bach-Zelewski, któremu Himmler powierzył zadanie kierowanie akcjami antypartyzanckimi na tyłach frontu wschodniego, piastował stanowisko „pełnomocnika Reichsführera SS do zwalczania band” (Der Bevollmächtigte des Reichsführer SS für Bandenbekämpfung), a od czerwca 1943 „szefa formacji do walki z bandami” (Der Chef der Bandenbekämpfungsverbände).
„Odznakę za Walkę z Bandami” nadawano w trzech stopniach (brązowym, srebrnym i złotym) żołnierzom biorącym udział w walkach antypartyzanckich – przy czym żołnierzom wojsk lądowych Heer i Waffen-SS przysługiwała odznaka: brązowa (za 20 dni walk), srebrna (za 50 dni walk), złota (za 100 dni walk). Po II wojnie światowej, w 1957 w Niemczech Zachodnich zakazano używania orderu ze swastyką i czaszką, a w 1958 wprowadzono wersję bez swastyki i czaszki.
źródło: wikipedia
Szybki podgląd -
Orzeł III Rzeszy, Wehrmachtu zawieszka patriotyczna, kolor stare srebro
35,00 złZawieszka z czasów III Rzeszy z wielkim orłem, najczęściej noszony przez kobiety lub dzieci. Zawieszany był na łańcuszku lub rzemyku.
Szybki podgląd -
Złota odznaka zawodowa Reichssieger w Reichsberufswettkampf 1939 (Ehrenzeichen Reichssieger im Reichsberufswettkampf 1939) – III Rzesza
60,00 złWdrażanie zawodów zawodowych Rzeszy zostało zapoczątkowane w 1933 r. przez Młodzieżowe Kierownictwo Rzeszy i Niemiecki Front Pracy. Pierwsze zawody odbyły się w 1934 roku. Zostały one przeprowadzone przez Niemiecki Front Pracy i Hitlerjugend (HJ) początkowo tylko dla młodych ludzi. Zawody zostały podzielone według poziomów, zawody lokalne, zawody okręgowe, zawody okręgowe i wreszcie zawody ogólnopolskie.
Podzielono ją na ok. 20 zawodów szkoleniowych, od 1935 r. dodano uczniów. W 1938 roku dopuszczono do udziału dorosłych. Odznaki przyznawano na 3 poziomach. Brąz dla Kreissiegera, srebro dla Gausiegera i złoto dla Reichssiegera, każdy również rozpoznawalny po górnym zakrzywionym napisie na odznace. W konkursie sprawdzana była praktyka zawodowa, teoria, a także wiedza ideowa.
Dziewczęta miały również egzamin z ekonomii domu. Zwycięzcy zyskali uznanie i większe możliwości kariery. Reichssieger zostały wręczone Adolfowi Hitlerowi 1 maja. Dla Hitlerjugend rywalizacja zawodowa była ważną platformą ideologiczną, reklamową i autoportretową.
Źródło: Wikipedia
Szybki podgląd
Wyświetlanie 25–36 z 189 wyników
