Błyszczące
Wyświetlanie 697–708 z 762 wyników
-
Guzik drewniany z rantem 3 mm, 4 dziurki, kolor brąz / mahoń, śr. 15 mm
1,00 złGuzik drewniany z rantem, rozmiar 15 mm, kolor mahoniowy – brąz wpadający w czerwienie, drewno sosna, lakierowane.
-
Przypinka sympatyków SS i Wafen SS z trupią czaszką (Totenkopf) – III Rzesza
40,00 złSS było grupą paramilitarną, która początkowo służyła jako osobista ochrona Adolfa Hitlera i innych wielkich nazistów. Założone w 1925 roku i nadal podporządkowane SA, SS rozwinęło się w elitarną siłę o specjalnych zadaniach. Od 1929 za Reichsführera SS Heinricha Himmlera pełniła funkcje policyjne w ramach NSDAP. W 1939 roku liczba członków wynosiła 240 000.
Następnie SS podjęło się takich zadań, jak wymordowanie przywódców SA, a później pilnowanie i administrowanie licznymi utworzonymi obozami koncentracyjnymi.
W procesach norymberskich SS zostało określone jako główne narzędzie terroru politycznego i uznane za organizację przestępczą.Odznaka była noszona przez członków Waffen SS jako przypinka do klapy oraz przez zasłużonych ludzi dla tej organizacji, głównie poprzez wsparcie finansowe.
-
Odznaka Pilota Luftwaffe (Flugzeugführerabzeichen) – III Rzesza (Defekt)
35,00 złUWAGA! Odznaka ma uszkodzenie na skrzydle w postaci dziurki około 3 mm, no ale może ktoś tego ptaka przygarnie 🙂 Wszystko widać na zdjęciach.
Odznaka Pilota Luftwaffe to odznaka pilota sił powietrznych niemieckiego Wehrmachtu, podarowana 14 marca 1935 r. przez naczelnego dowódcę sił powietrznych Hermanna Göringa.
Odznakę można było przyznać po pomyślnym ukończeniu szkoły pilotażu i uzbrojenia. Została przyznana wszystkim pilotom jako potwierdzenie wyszkolenia i dlatego nie jest nagrodą za osiągnięcia wojskowe. Odznaka Pilota miała być obrazem nieposkromionej agresji, dzikości i przewagi III Rzeszy nad nieprzyjacielem.
Mogła być również przyznana osobom, które przed wydaniem dekretu zostały wyszkolone na pilotów, jeśli służyły jako piloci w Luftwaffe, a także członkom austriackich sił powietrznych, którzy zostali przejęci przez niemieckie siły powietrzne po aneksji Austrii w 1938 r.
Tak jak większość przedmiotów z okresu III Rzeszy, odznakę pilota produkowano z materiałów różnej jakości. Aluminium, nikiel, pozłacany lub posrebrzany tombak i inne stopy oraz lakierowany cynk. Wszystkie te surowce używane były do produkcji odznaki pilota. W okresie przedwojennym i na początku wojny produkowano wersje z wysokiej jakości surowców niklu,aluminium lub tombaku. Stopniowo jakość surowców coraz bardziej się obniżała i pod koniec wojny bazować jedynie na różnych odmianach cynku. Pod koniec lat 30-tych zaniechano produkcji odznak z aluminium mimo, iż cechowała je wyjątkowa dbałość o szczegóły i precyzja wykonania – bardzo szybko ulegały uszkodzeniom.
Wszystkie wersje odznaki pilota to wersje dwu-częściowe i dwu-nitowe. Kształt i rozmiar nitów różnił się w zależności od producenta i jakości wykonania. O wysokiej jakości wykonania świadczyły małe umieszczone z pedantyczną symetrią nity.Tańsze wersje używały większych często rozpłaszczonych na końcu nitów.
Zapięcie „na agrafkę” występuje we wszystkich oryginalnych odznakach pilota. Wersje lepsze jakościowo cechował beczułkowaty zawias i haczyk uformowany z twardego niełamliwego pręcika.
Niezależnie od jakości wykonania w odznace pilota orzeł był zawsze oksydowany na kolor ciemno-czarny zaś wieniec wykańczano w kolorze srebrnym. Orzeł jest czerniony chemicznie a wieniec chemicznie wykończony na kolor matowo-srebrny przez kolekcjonerów zwany „frosting” czyli zmrożony, oszroniony.
Odznakę noszono na górnej lewej kieszeni munduru poniżej Krzyża Żelaznego 1 Klasy.
-
Złoty Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy z mieczami (1866 (1891) – 1918)) – Królestwo Bawarii
70,00 złOrder ten został ufundowany przez króla Ludwika II za odważne czyny wojenne, które nie wystarczyły, aby otrzymać Order Maksa Józefa, ale mimo to powinny być honorowane.
Odznaczenie początkowo składało się z 5 klas: Krzyża Wielkiego, Komandora, Kawalera I Klasy, Kawalera II Klasy i Posiadacza Krzyża Zasługi Wojskowej.
26 lutego 1900 roku do Orderu dodano Krzyż Oficerski. Zajął on pozycję pomiędzy Rycerzem I klasy a dowódcą. W 1905 roku książę regent Luitpold zreorganizował zakon. Nowe klasy to teraz: Krzyż Wielki, I klasa z Gwiazdą, II klasa z Gwiazdą, II klasa, III klasa, IV klasa z koroną i IV klasa.
Krzyż Zasługi Wojskowej dzielił się na I i II klasę. W 1913 roku Krzyż Zasługi Wojskowej został ponownie przeprojektowany. Order Zasługi Wojskowej III klasy nadawany był od 1914 roku z koroną i bez. Od 1916 roku wszystkie klasy oprócz czwartej wykonywane są z pozłacanego srebra. Na krzyżach wykonanych ze srebra pozłacanego granica dolnego ramienia krzyża jest szersza.
Źródło: Internet
-
Krzyż Zasługi Wojskowej IV klasy z koroną i mieczami (1905-1918) (wersja stare srebro) – Królestwo Bawarii
70,00 złOrder Zasługi Wojskowej (niem. Militär-Verdienstorden) odznaczenie wojskowe Królestwa Bawarii, nadawane w latach 1866–1918, ufundowane 19 lipca 1866 przez króla Ludwika II Wittelsbacha, nadawany oficerom armii bawarskiej oraz armii innych państw, a także osobom cywilnym, za zasługi wojskowe w czasie pokoju i wojny, jak również za czyny waleczności na polu bitwy, niekwalifikujące się do odznaczenia Orderem Wojskowym Maksymiliana Józefa.
Odznaczenie początkowo składało się z 5 klas:
Krzyż Wielki (Großkreuz)
Wielki Komandor (Großkomtur)
Komandor (Komtur)
Kawaler I kl. (Ritter I. Klasse)
Kawaler II kl. (Ritter II. Klasse)oraz Krzyż Zasługi (Verdienstkreuz), przeznaczony dla podoficerów.
Poszczególne klasy orderu i stopnie Krzyża Zasługi mogły być nadawane z koroną, a za zasługi wojenne – z mieczami.
Książę Luitpold podarował Krzyż Oficerski jako nagrodę 26 lutego 1900 roku. W 1905 roku zmieniono nazwy pozostałych klas.
Krzyż Wielki I kl., II kl., 2. kl. z gwiazdą, 3. i 4. kl. Wszystkie klasy mogły zostać także nagrodzone koroną. W 1913 roku nastąpiła kolejna rozbudowa o trzy klasy.Od 1916 roku wszystkie klasy oprócz czwartej wykonywane są z pozłacanego srebra. Znanymi producentami byli Jacob Leser, Straubing, Gebr. Hemmerle i Weiss & Cie. z Monachium.
-
Srebrny Krzyż Zasługi Wojskowej IV klasy z koroną i mieczami (1905-1918) – Królestwo Bawarii
70,00 złOrder Zasługi Wojskowej (niem. Militär-Verdienstorden) odznaczenie wojskowe Królestwa Bawarii, nadawane w latach 1866–1918, ufundowane 19 lipca 1866 przez króla Ludwika II Wittelsbacha, nadawany oficerom armii bawarskiej oraz armii innych państw, a także osobom cywilnym, za zasługi wojskowe w czasie pokoju i wojny, jak również za czyny waleczności na polu bitwy, niekwalifikujące się do odznaczenia Orderem Wojskowym Maksymiliana Józefa.
Odznaczenie początkowo składało się z 5 klas:
Krzyż Wielki (Großkreuz)
Wielki Komandor (Großkomtur)
Komandor (Komtur)
Kawaler I kl. (Ritter I. Klasse)
Kawaler II kl. (Ritter II. Klasse)oraz Krzyż Zasługi (Verdienstkreuz), przeznaczony dla podoficerów.
Poszczególne klasy orderu i stopnie Krzyża Zasługi mogły być nadawane z koroną, a za zasługi wojenne – z mieczami.
Książę Luitpold podarował Krzyż Oficerski jako nagrodę 26 lutego 1900 roku. W 1905 roku zmieniono nazwy pozostałych klas.
Krzyż Wielki I kl., II kl., 2. kl. z gwiazdą, 3. i 4. kl. Wszystkie klasy mogły zostać także nagrodzone koroną. W 1913 roku nastąpiła kolejna rozbudowa o trzy klasy.Od 1916 roku wszystkie klasy oprócz czwartej wykonywane są z pozłacanego srebra. Znanymi producentami byli Jacob Leser, Straubing, Gebr. Hemmerle i Weiss & Cie. z Monachium.
-
Czaszka Wafen SS i SS (Totenkopf), kolor srebrny, do wpięcia lub przyszycia – III Rzesza
37,00 złTotenkopf – niemieckie słowo oznaczające „trupią głowę” lub „głowę śmierci”, używane w celu opisania wojskowych insygniów przedstawiających czaszkę na tle skrzyżowanych kości. Symbol ten odróżnia się od Jolly Rogera (Bandera Piracka) głównie tym, iż oba piszczele umieszczone są zaraz za czaszką, a nie poniżej niej, choć niektóre bandery pirackie mogły mieć i taki układ. Najważniejsza różnica polega na tym, iż Totenkopf wykorzystywany był na lądzie przez legalne władze, a nie przestępców na morzu.
Sam symbol kojarzony jest najczęściej z nazistowskimi Niemcami, zwłaszcza z SS i Waffen-SS. Miał kilka charakterystycznych cech.
Czaszka zwrócona do oglądających lewym półprofilem, podobnie jak na zdjęciach do dowodu osobistego.
Jest zgodna z ludzką anatomią.
Piszczele skrzyżowane pod bardzo małym kątem. Odległość między nimi niemal niezauważalna.
Wyraźne połączenia między poszczególnymi kośćmi mózgoczaszki. Warto podkreślić, że w naturze występują tylko u bardzo młodych ludzi.
Bardzo wyraźne, zdrowe zęby. Większość innych przedstawień raczej tego nie podkreśla.
Mózgoczaszka nie zasłania piszczeli.
Zęby są zaciśnięte. W innych przypadkach są zazwyczaj otwarte.We wczesnych latach NSDAP, Julius Schreck, przywódca Stabswache (osobistej gwardii Adolfa Hitlera), przyjął „trupią główkę” za symbol swego oddziału. W 1935 roku Stabswache zostało przemianowane na Schutzstaffel (SS), ale kontynuowało używanie oznaczenia Totenkopf. Podobnie jak było ze swastyką, naziści zaadaptowali szeroko wcześniej używany symbol, który uzyskał przez to bardzo negatywne i złowróżbne znaczenie.
Trupia czaszka była symbolem niemieckich czołgistów, ale także jednej z pierwszych formacji Waffen-SS 3 Dywizji Pancernej „Totenkopf”. Powodowało to, że często nie respektowano praw kombatanckich niemieckich pancerniaków, biorąc ich czarne mundury z trupią główką za uniformy SS.
Symbolu „trupiej główki” używało także 54. Skrzydło Bombowców Luftwaffe (Kampfgeschwader 54), nazywane często nawet w oficjalnych dokumentach Totenkopf.
Był on używany także przez członków specjalnych oddziałów SS (SS-Totenkopfverbände), którzy pełnili służbę wartowniczą w niemieckich obozach koncentracyjnych.
Współcześnie symbol Totenkopf wykorzystywany jest przez ruchy neonazistowskie i rasistowskie.
-
Wieniec z bączkiem do czapki garnizonowej oficera Wehrmachtu (srebrny) – III Rzesza
55,00 złNiemieckie srebrne odznaczenie na czapkę oficera Wehrmachtu.
Wyświetlanie 697–708 z 762 wyników