Srebrny

Odznaka wojenna dla artylerii morskiej (Kriegsabzeichen für die Marineartillerie) została podarowana 24 czerwca 1941 roku przez Naczelnego Wodza Marynarki Wojennej Wielkiego Admirała Ericha Raedera. Mogła być przyznawana wszystkim stopniom artylerii morskiej i morskich jednostek przeciwlotniczych w uznaniu odpowiedzialnych i skutecznych walk w zakresie obrony przeciwlotniczej na pancernikach. Kwalifikowani byli żołnierze wszystkich stopni, którzy osiągnęli określoną liczbę punktów w tej walce. Punkty przyznawano m.in. za zestrzelenie samolotu bojowego, skuteczne namierzenie samolotu reflektorami przeciwlotniczymi czy zlokalizowanie drogą radiową wrogich jednostek bojowych. W tym celu prowadzono spisy. Były też wyjątki, takie jak wybitne osiągnięcia, służba w dowództwie. Warunkiem przyznania nagrody była godność i dobre zachowanie oraz uzyskanie 8 punktów według następującego systemu:

1. Zestrzelenie wrogiego samolotu przez ciężką, średnią lub lekką baterię przeciwlotniczą – 2 punkty
2. Udział w zabójstwie z użyciem wielu baterii – 1 punkt
3. Pomyślna operacja baterii przeciwlotniczej 150 cm lub plutonu przeciwlotniczego 60 cm, która stworzyła warunki do skutecznej walki baterii przeciwlotniczych lub myśliwców nocnych – ½ punktu
4. Pomyślne działanie radiowych urządzeń pomiarowych, które na podstawie podanej lokalizacji celu jest jednoznacznie przypisane do zestrzelenia wrogiego statku powietrznego przez artylerię przeciwlotniczą w ogniu samolotów i jest tym rejestrowane – 2 punkty
5. Pomyślna operacja sztabów bojowych dowództw grupy lub podgrupy przeciwlotniczej, która umożliwiła zestrzelenie wroga ogniem lotniczym – 2 pkt.

Odznaka Wojenna Artylerii Marynarki Wojennej może być również przyznawana niezależnie od powyższych warunków:
– za wybitne osiągnięcia bojowe
– za zasługi dla dowództwa dla oficerów na stanowiskach od dowódców oddziałów w dół, o ile nie zostaną wręczone inne odznaczenia
– zmarli, którzy spełnili lub byli blisko spełnienia powyższych warunków, jeżeli ich śmierć jest wynikiem urazu, wypadku lub choroby odniesionej lub nabytej podczas pełnienia służby.

Nagroda była noszona jako medal na lewej piersi.