Order Narodowy Legii Honorowej (fr. L’Ordre national de la Légion d’honneur; Legia Honorowa – Légion d’honneur) – najwyższe odznaczenie nadawane przez państwo francuskie. Legia nadawana jest zarówno cywilom, jak i wojskowym, kobietom i mężczyznom, także cudzoziemcom, za szczególne osiągnięcia w życiu wojskowym i cywilnym. Dewiza orderu to Honneur et Patrie (fr. Honor i Ojczyzna).
Legia Honorowa została ustanowiona przez Napoleona Bonapartego, pierwszego konsula Republiki Francuskiej późniejszego cesarza Napoleona I, 19 maja 1802.
Według pierwotnych planów Napoleona Legia miała właściwie być rodzajem gwardii republikańskiej, instytucją polityczną broniącą osiągnięć republiki i walczącą o utrzymanie zasad wolności, równości i braterstwa, ale już przy głosowaniu w parlamencie nad wprowadzeniem odznaczenia Pierwszy Konsul trafił na opór skrajnych republikanów, którzy uważali że wszelkie odznaczenia są niezgodne z zasadami Republiki.
Order jest podzielony na pięć klas. Jego członkami mogą być wyłącznie niekarani obywatele francuscy, których obowiązuje limit nadań:
- I klasa – Krzyż Wielki (Grand Croix)
- II klasa – Wielki Oficer (Grand Officier)
- III klasa – Komandor (Commandeur)
- IV klasa – Oficer (Officier)
- V klasa – Kawaler (Chevalier)
z których 2/3 ma być wojskowymi, a 1/3 cywilami. Obcokrajowcy mogą być odznaczani bez limitów, ale nie są zaliczani w poczet członków.
Order jest nadawany za znamienite zasługi dla Francji osobom, które spełniają kryteria utarte przez ponad dwa wieki jego istnienia:
- znamienite zasługi cywilne lub wojskowe,
- bezinteresowne działania dla wspólnego dobra narodu,
- zachowania obywatelskie będące wzorem dla innych,
- długoletnia służba, przynajmniej 20 lat aktywności.
Legia Honorowa była pierwszym odznaczeniem krajów chrześcijańskich, którego oznaka nie posiadała formy krzyża, lecz gwiazdy (naśladowców znalazła nawet w XX wieku, zob. m.in. Order Białego Lwa i Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, czy belgijski Order Korony). Order istniał pod siedmioma systemami politycznymi, które kolejno panowały nad Francją, i każdy z nich zmieniał wygląd orderu według aktualnych zasad ideologicznych. Niezmieniona pozostawała tylko podstawowa forma orderu – emaliowana obustronnie na biało pięcioramienna gwiazda, z ramionami krzyża maltańskiego jako promieniami, z emaliowanym na zielono wieńcem laurowym między ramionami. Awers i rewers medalionów oraz wygląd gwiazdy przysługującej kawalerom I i II klasy zmieniały się z każdym kolejnym reżymem politycznym. Order służył w swych dziejach czterem monarchiom i czterem republikom.
Do 1914 odznaki I. do IV. klasy wykonywane były w złocie, później w pozłacanym srebrze. Prezydent Republiki Francuskiej nosi jako Wielki Mistrz odznakę Wielkiego Krzyża Legii na łańcuchu składającym się z 16 złotych ogniw.
