Odznaka za rany (Verwundetenabzeichen) 20 lipca 1944 – III Rzesza

Odznaka za rany stworzona przez cesarza Wilhelma II w 1918 roku i przyznawano w trzech podstawowych wersjach: złota, srebrna oraz czarna. Odznaka za Rany 20 lipca 1944 została stworzona w sierpniu 1944 dla osób, które ucierpiały w zamachu na Hitlera (zostały ranne lub zabite). Pod hełmem napisane jest: „20 lipca 1944” i pod spodem jest podpis Adolfa Hitlera. 2 września 1944 na ceremonii odznakę przyznano 25 osobom (wliczając Hitlera).

Odznakę za ranę z 20 lipca 1944 r. wydano tylko osobom rannym podczas nieudanego zamachu na życie Adolfa Hitlera w kwaterze głównej Wilczego Szańca w Rastenburgu w Prusach Wschodnich (obecnie Kętrzyn). W chwili wybuchu bomby obecnych było dwudziestu czterech mężczyzn; jeden oficer zginął, a trzech zmarło odniesionych ran w krótkim czasie. Następnie Hitler nakazał przyznanie specjalnej odznaki na ranę upamiętniającą to wydarzenie, ponieważ wierzył, że „los zainterweniował” w jego sprawie.
Odznaka za rany z 20 lipca jest wzorowana na zwykłej odznace za rany, ale hełm jest nieco wyższy i większy; nosi również datę „20 lipca 1944” i faksymile podpisu Hitlera pod hełmem i datą. Odznaki za rany 20 lipca zostały wykonane we wszystkich trzech gatunkach czerni, srebra i złota. Odbiorcy, którzy już wcześniej otrzymali regulaminowe Odznaki za Rany, otrzymali Odznakę za Rany 20 lipca w wyższej klasie.

Hitler wręczył ocalałym specjalną odznakę za ranę, a także unikalny dokument nagrody. Pierwsze odbyły się 20 sierpnia 1944 r. podczas uroczystości. Cztery pośmiertne nagrody wręczono żonom laureatów. Chociaż Hitler został ranny w bombardowaniu, nie dał sobie żadnej z tych odznak. Hitler zdobył własną odznakę za rany (czarną) podczas I wojny światowej, 18 maja 1918 r.
Odznaka zastąpiła podstawową Odznakę za Rany 1939 na osobach, którym wręczono Odznakę 20 lipca. Należy jednak zauważyć, że ta odznaka była bardziej osobistym prezentem od Hitlera dla zaangażowanych osób i miała być cenną, jednorazową pamiątką z doniosłego wydarzenia historycznego. Odznaczeni odznaką za ranę z 20 lipca mogli otrzymać odznakę za ranę z 20 lipca na wyższą, jeśli zdobyli wyższe oceny odznaki za rany. Konteradmirał Hans-Erich Voss ostatecznie otrzymał Odznakę za Rany 20 lipca we wszystkich trzech klasach, zdobywając ją w kolorze czarnym 20 lipca 1944 r. i dwukrotnie ulepszając ją za kolejne rany.