Identyfikator Gestapo z numerem nadania (Geheimer Ausweis der Staatspolizei) – III Rzesza

Identyfikator Gestapo noszony przez funkcjonariuszy tajnej policji państwowej nazistowskich Niemiec w celu bezpieczeństwa, odpowiednik współczesnego nieśmiertelnika. Wybito na nim numer 737.

Gestapo, czyli Geheime Staatspolizei, było tajną policją nazistowskich Niemiec, utworzoną 26 kwietnia 1933 roku przez Hermanna Göringa. Początkowo działało jako pruska policja polityczna, ale szybko przekształciło się w główną organizację policyjną odpowiedzialną za eliminowanie opozycji wobec reżimu nazistowskiego poprzez zastraszanie, nadzór i brutalne techniki przesłuchań, często obejmujące tortury.

Pod kierownictwem Heinricha Himmlera, Gestapo zostało zintegrowane z Sicherheitsdienst (SD), a następnie z Głównym Urzędem Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA), stając się kluczowym narzędziem w egzekwowaniu polityki nazistowskiej, w tym prześladowania Żydów i innych mniejszości. Gestapo było znane ze swojej skuteczności w identyfikowaniu, aresztowaniu i ułatwianiu deportacji osób do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady w czasie Holokaustu. Operowało stosunkowo niewielką liczbą personelu, ale jego skuteczność była wzmacniana przez szerokie wykorzystanie informatorów oraz gotowość ludności do zgłaszania podejrzanych działań. Taka kontrola oparta na strachu pozwalała Gestapo utrzymywać ścisły nadzór nad niemieckim społeczeństwem i okupowanymi terytoriami.

Po II wojnie światowej Gestapo zostało uznane za organizację zbrodniczą przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze. Wielu jego członków zostało oskarżonych o zbrodnie wojenne, chociaż niektórzy zdołali uniknąć sprawiedliwości i wrócili do życia cywilnego.