Stary mosiądz
Wyświetlanie 61–69 z 69 wyników
-
Prototypowa Szturmowa Odznaka Piechoty (Infanterie-Sturmabzeichen) – III Rzesza
50,00 złTe odznaki były prototypami i nigdy nie zostały wykonane w dużych ilościach, tylko kilka próbek zostało kiedykolwiek wyprodukowanych. Projekt tej odznaki różni się nieco od odznaki szturmowej piechoty, która została przyjęta przez niemieckie siły zbrojne II wojny światowej. Ta odznaka zawiera błyskawicę, bardziej znaną jako „Blitz” i niemieckiego orła z rozpostartymi skrzydłami.
Odznaka Szturmowa Piechoty, jaką znamy obecnie, została wprowadzona w grudniu 1939 roku. Mogła być przyznawana członkom niezmotoryzowanych jednostek piechoty i jednostek niemieckiej lekkiej piechoty, które brały udział w szturmach piechoty z lekką bronią piechoty na co najmniej trzech oddzielne dni walki na linii frontu 1 stycznia 1940 r. lub później. Kiedy kontrofensywa prowadziła do walki, mogła również mieć zastosowanie. Przyznanie Odznaki Szturmowej Piechoty zostało przyznane na szczeblu dowodzenia pułku.
-
Odznaka Szturmowa Wehrmachtu (Sturmabzeichen) za 100 misji – III Rzesza
50,00 złOdznaka Szturmowa (Sturmabzeichen) – nadawana była żołnierzom, którzy uczestniczyli w co najmniej trzech atakach bojowych, na pierwszej linii frontu. Ta ogólna odznaka szturmowa IV poziomu z liczbą misji 100 jest najwyższą formą nagrody i jest niezwykle rzadka. Poziom IV został również nagrodzony numerem użytkowym 75.
Generalna Odznaka Szturmowa została podarowana 1 czerwca 1940 roku przez Naczelnego Wodza Armii, generała pułkownika von Brauchitscha. Przeznaczona była dla tych części armii, które nie kwalifikowały się do otrzymania Odznaki Szturmowej Piechoty lub Pancernej Odznaki Bojowej. Wymagania do nagrody były takie same jak w przypadku Odznaki Szturmowej Piechoty: udział w 3 szturmach na linii frontu, włamywanie się z bronią przez 3 dni. Możliwe była nagroda pośmiertna.
22 czerwca 1943, po aprobacie Hitlera, pułkownik Rudolf Schmundt wprowadził wyższe stopnie z numerami rozmieszczenia 25, 50, 75 i 100. Dni operacyjne liczone były od 1 lipca 1943 roku. Liczono poprzednio osiągnięte 3 dni. Rozporządzenie dla żołnierzy, którzy długo walczyli na froncie na wschodzie lub w Afryce, mówiło, że 25 dni służby można liczyć po 15 miesiącach, 15 dni służby po 12 miesiącach i 10 dni służby po 8 miesiącach.
W przypadku poważnych obrażeń kolejny wyższy poziom mógł być przyznany po 18, 35 lub 60 dniach działania, jeśli poszkodowany nie był już zdolny do działania. Przy przeniesieniu do innej jednostki wolno było nosić tylko jeden rodzaj odznaki szturmowej (odznaka piechoty lub generalna szturmowa). Nagrody dla członków marynarki wojennej lub lotnictwa były możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach.
Sturmabzeichen IV stopnia z liczbą „100” może zostać nadana ponownie po zaliczeniu 100 udziałów w akcjach bojowych. Na umundurowaniu w służbie i po za służbą można nosić tylko jedną Sturmabzeichen, odznaki niższego stopnia pozostają jednak na pamiątkę. Odznaka była noszona na lewej stronie kieszeni munduru. OdznAkę można było nosić na wszystkich rodzajach mundurów wojskowych oraz partyjnych. Odznaczone osoby na ubraniach cywilnych mogły tylko nosić wpiętą w lewą klapę marynarki miniaturkę Sturmabzeichen i Sturmabzeichen mit der Einsatzzahl.
Wyświetlanie 61–69 z 69 wyników